Księdza prof. Adama Ludwika Szafrańskiego promocja laikatu

Ks. prof. dr hab. Adam Ludwik Szafrański był znany w środowisku jako promotor ludzi świeckich w Kościele. Dotyczyło to przede wszystkim, choć nie wyłącznie, ludzi świeckich studiujących teologię, co w okresie posoborowym było pewną nowością, ale też rodziło opory, obecne zresztą do dnia dzisiejszego. Zaangażowanie ks. Szafrańskiego w promocję laikatu wynikało z jego rozległej i głębokiej wiedzy teologicznej, szerokich horyzontów myślenia i otwartości. Wydaje się, że można zarysować trzy główne nurty uwarunkowań, które stanowiły podstawę promocji ludzi świeckich. Należą do nich uwarunkowania eklezjologiczne, uwarunkowania sakramentologiczne i uwarunkowania pastoralne.

Promotion of the laity by Professor Szafrański has three primary influences: ecclesiological, sacramentological and pastoral. Within the ecclesiological inspiration Professor Szafrański sees laity in the Church, which is a sign of unity: God with the people and men among themselves. Szafrański believes that the laity should play an active role in the construction of the sign of unity. This is particularly important in their respective conditions of life: family, work, culture politics etc. For this purpose it is necessary, in his opinion, the activation of the laity. The laity are, according to Professor Szafrański called to fulfill its mission on the basis of the sacraments of Baptism and Confirmation, rather than the hierarchy mandate. He believes that to make them aware of this is an important factor of their activation. Finally indicates their commitment under the terms of complementarity of competence hierarchy and laity and their cooperation in the fulfillment of the Church's mission. It was then that the Church is able to contribute to the improvement of the world.