Duchowość miłosierdzia chrześcijańskiego wobec kultury wykluczania − ubodzy

Artykuł porusza problem duchowości miłosierdzia chrześcijańskiego wobec kultury wykluczania, ze szczególnym uwzględnieniem ubóstwa. W świetle najnowszych polskich badań omówione jest zjawisko wykluczenia i jego różne wymiary, następnie ukazane są podstawy miłosierdzia chrześcijańskiego. Ukazany jest także eklezjalny (kościelny, wspólnotowy) wymiar posługi miłosierdzia oraz trudności wewnętrzne i zewnętrzne w praktycznej realizacji tej idei w życiu codziennym i w konkretnych warunkach. Artykuł prowadzi do wniosku, że wykluczenie jest szczególną przestrzenią (sferą życia) domagającą się posługi miłosierdzia wobec potrzebujących.

The article raises a problem of the spirituality of Christian charity with a particular emphasis on poverty. Firstly, it focuses on the culture of exclusion and its many dimensions, drawing on the recent Polish studies. Following that it emphasises the foundations of Christian charity. Further, it goes on to presenting the ecclesial (Church and community based) dimension of the ministry of mercy and a number of both internal and external difficulties in the practical implementation of this idea in the specific conditions of daily life. The article concludes that exclusion is a particular area in life that calls for the ministry of charity towards the ones in need.