Risk analysis in the environmental impact assessment of building construction innovations

Buildings in Poland are still constructed using technologies and methods created decades ago, even though many new technologies can be applied. Such an approach in the construction process is not sufficient to ensure the sustainable development of the world. Therefore, there is a great need for implementing new, innovative technical, economic, and social solutions. Innovation can be considered as any change that is beneficial for the entity that introduces it. The challenges that the construction sector faces nowadays are mostly related to the concept of sustainable development. The main trends in innovations are the shift towards more resource- and energy-efficientways of construction aswell as implementing the principles of the circular economy. In this article, we present innovative technologies applied in the construction sector that meet the requirements of sustainable development. Also, we propose a method for assessing the environmental impact of innovative technologies currently used in the construction sector. As the proposed methods are primarily based on expert knowledge, it was necessary to determine the risk of making a wrong decision to apply innovative technology in practice based on an assessment made by a person with appropriate competencies.

W niniejszej pracy skupiono się na ocenie oddziaływania na środowisko innowacji stosowanych w budownictwie oraz określeniu ryzyka podjęcia błędnej decyzji o zastosowaniu w praktyce innowacyjnej technologii. Zdecydowano się na porównanie innowacyjnych technologii w budownictwie poprzez określenie wielkości: skumulowanej energii pierwotnej, śladu węglowego, odpadów nie możliwych do dalszego efektywnego przetworzenia, zużycia wody w cyklu życia budynku w porównaniu z odpowiednimi wielkościami dla obecnie najczęściej stosowanych technologii. Można się zastanawiać czy przyjęte tylko cztery kryteria w pełni oddają wpływ innowacji na środowisko. Autorzy metody uważają, że te kryteria są wystarczające, ale zawsze system oceny można rozbudować o dodatkowe kryteria np. wpływ technologii na warstwę ozonowa lub emisję pyłów. Dla każdego z czterech przyjętych kryteriów zaproponowano dwie skale ocen, które mogą służyć do analizy ilościowej i porównania analizowanych innowacji. Pierwsza skala opisana jest w liczbach całkowitych z przedziału od -2 do 2, a druga w liczbach rozmytych o trójkątnej funkcji przynależności.