Reprywatyzacja. Problemy tworzenia i stosowania prawa.

Przedmiotem pracy jest analiza rozwiązań dotyczących kwestii majątkowej w procesie rozliczeń z komunistyczną przeszłością w Polsce na tle zrekonstruowanego teoretycznego modelu rozwiązywania tzw. otwartych kwestii majątkowych w Niemczech. Autorzy zwracają uwagę na fakt, iż skutki wywłaszczeń dokonywanych przez komunistyczne państwo bezprawia trwają nadal, mimo upływu ponad dwudziestu pięciu lat od transformacji ustrojowej. Rozliczenia z przeszłością w sferze majątkowej stanowią jedno z poważniejszych zaniedbań pozytywnego ustawodawcy po 1989 roku. W ocenie autorów konieczna jest kompleksowa regulacja o charakterze reprywatyzacyjnym, wpisująca się dodatkowo w cały zespół rozwiązań z zakresu rozliczeń w sferze majątkowej. Zaniechania legislacyjne w obrębie reprywatyzacji stanowią egzemplifikację ogólniejszego, współczesnego zjawiska, które identyfikuje współczesna filozofia prawa. Polega ono na tym, że podmioty odpowiedzialne za legislację nie nadążają za dynamiką przemian społecznych. Może to prowadzić do sytuacji, w których „skomplikowany charakter stanowionych norm prawnych i ich stosowanie stają się niekiedy «pułapką» dla obywateli, niemogących nie tylko poprawnie zidentyfikować własnej sytuacji prawnej, ale także przewidzieć decyzji organów stosujących prawo”.