"Kultura przegrywu" i [beep] generation na przykładzie twórczości poetyckiej Tomasza Bąka

W swoim artykule pragnę skupić się na zjawisku, które w potocznej świadomości społecznej funkcjonuje jako „kultura przegrywu”. Ponadto celem niniejszych przemyśleń będzie charakterystyka nietypowej społeczności „ludzi przegrywów” oraz jej najbardziej rozpoznawalnego antybohatera, przez Tomasza Bąka określanego mianem: „człowiek pizda”. Przykładem, na którym pragnę oprzeć interpretację poruszanych zagadnień należących do szeroko pojętego „przegrywu” będzie twórczość poetycka współczesnego, polskiego poety, wspomnianego już Tomasza Bąka. Punktem wyjścia moich przemyśleń będą następujące pytania o charakterze fundamentalnym: 1. Czy zjawisko „kultury przegrywu” faktycznie zaistniało w Polsce? 2. Jeśli tak, to czym jest i jakie są jej cechy charakterystyczne? 3. Kim są bohaterowie społeczności „przegrywu” oraz „człowiek pizda”? 4. Jakie konsekwencje społeczne, ekonomiczne, polityczne i kulturowe niesie ze sobą omawiane zjawisko? Mam nadzieję, że odpowiedź na wyżej wymienione problemy pozwoli na wydobycie nietypowości zjawiska wciąż rozwijającego się w Polsce.

In my article I want to focuse on phenomenon which functions as “loser culture”. In addition, the purpose of these thoughts will be characteristics untypical community of “losers” and their the most recognizable antihero, whose Tomasz Bąk called “human cunt”. The basic example belonging to the broadly defined "loss" will be the poetic work of the contemporary Polish poet: Tomasz Bąk. The starting questions for my thoughts will be the following fundamental problems: 1. Did the phenomenon of "loser culture" really occur in Poland? 2. If so, what is it and what are its characteristics? 3. Who are the community of “losers” and the “human cunt”? 4. What social, economic, political and cultural consequences do the phenomenon have? I hope that the answer to the mentioned problems help to characterize "loser culture".