Potencjalne implikacje społeczno-ekonomiczne akcesji do sieci Cittàslow w erze przyspieszenia

Cittàslow – Międzynarodowa sieć miast dobrego życia, jest pochodną założonego we Włoszech przez Carlo Petriniego w 1989 r. Slow Food – Międzynarodowego ruchu dla ochrony prawa do przyjemności, promującego tradycyjne dla regionu potrawy i lokalne produkty, w manifeście którego zapisano, że nieustępliwa obrona spokojnej materialnej przyjemności jest jedynym sposobem przeciwstawienia się globalnemu szaleństwu szybkości. W 1999 r. merowie Orvieto (Umbria) Greve in Chianti (Toskania), Bra (Piemont) i Positano (Campania) rozszerzyli ideę slow na styl życia i sposób zarządzania miastem w celu dbałości o dziedzictwo kulturowe – w tym architektoniczne – i ochronę środowiska naturalnego. Cittàslow jest odpowiedzią na globalizację i homogenizację miast, aby w ich zgiełku nie ucichło to, co stanowi o lokalnej unikatowości. Jednak, jak twierdzi Honoré [2011: 99] ruch powolnościowy ma za cel zachowanie tradycyjnej architektury, rzemiosła i kuchni, ale jednocześnie z entuzjazmem odnosi się do najlepszych zdobyczy współczesnego świata. Powolne Miasto zadaje pytania: czy dane rozwiązanie poprawia jakość naszego życia? Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, wówczas miasto przyjmuje to rozwiązanie.

The article includes partial results of research on the movement Cittàslow, which has no background in detailed theses and assumptions – the method applied is of phenomenological nature. The purpose of this part of the research was to identify the potential socio-economic implications of membership of Cittàslow network. The research conducted with the use of the non-reactive methods such as the analysis of source materials. Methods implemented during the empirical research are mainly qualitative ones: participant observation and in-depth interviewing with mayors, local leaders and citizens. The research gives the answer to the question: what can benefit the city by joining the Cittàslow network?