Nieobyczajne wiersze "Wirydarza poetyckiego": myśl antropologiczna i kultura literacka

W wierszach pochodzących z tomu Wirydarz poetycki jest silna siła pożądania seksualnego i to jest siła rządząca ludzkim światem. Podmiot liryczny utworów dowodzi, że w człowieku nie ma czegoś takiego jak dusza. Ludzie mają tylko ciała, które są prawie identyczne z częściami intymnymi. „Obraz jest domeną sztuki, dosłowność jest domeną pornografii” - z tymi słowami Jerzego Bartmińskiego nie trzeba się spierać. Biorąc je za najbardziej ogólny przewodnik w wykładzie wierszy niewyraźnych, możemy znaleźć przewodnik, który ukazuje kulturę literacką tych wierszy.

In blurred poems of „Wirydarz poetycki” there is a strong power of sexual desire ant this is the power that rules the human world. There is no such thing as soul in human. They only have bodies that are almost identical to the intimate parts. „Picture is domain of art, literality is domain of pornography” – there in no need to argue with that words of Jerzy Bartmiński. When taking them as most general guide in lecture of blurred poems, we can find the guide which show sus literary culture of this poems.