Współudział w samobójstwie (kwestia dobra prawnego)

W artykule poruszono zagadnienie uzasadnienia kryminalizacji współudziału w targnięciu się przez inną osobę na własne życie w kontekście ochrony dobra prawnego, jakim jest życie człowieka. Rozważono, pod jakimi warunkami uzasadnione może być funkcjonowanie przepisu przewidującego karalność za współudział w czynie, którego dysponent zrzeka się ochrony własnego dobra prawnego. Stwierdzono, że osoba dopuszczająca się zamachu samobójczego nie atakuje dobra chronionego prawem, gdyż nie należy mówić o życiu człowieka jako dobru prawnym w relacji danej osoby do jej własnego życia. Życie człowieka pozostaje jednak dobrem prawnym w relacjach erga omnes, niezależnie od tego, czy mowa o człowieku dążącym do unicestwienia swojego własnego życia. Przyjęto w rezultacie, że kryminalizacja przestępstwa opisanego w art. 151 k.k. nie może być kwestionowana z odwołaniem się do argumentacji bazującej na dobru prawnym.

The article discusses the issues of justification of criminalization of complicity in another person’s suicide in the context of the protection of the legal interest, which is human life. The author also looks at conditions that validate the functioning of a provision that stipulates criminal liability for complicity in an act whose disposer waives the protection of his own legal interest. It is concluded that a person who attempts on their own life does not attack a legally protected interest, because human life should not be referred to as a legal interest in this person’s relation to their own life. However, human life remains a legal interest in erga omnes relations, irrespective of whether we refer to a person wanting to annihilate their own life. As a result, it is assumed that criminalization of the offence described in Art. 151 of the Polish Criminal Code cannot be questioned with reference to arguments based on the legal interest.