Pliny the Younger and the problem of translatio cadaveris

In the correspondence between the governor of Bithynia-Pontus and emperor Trajan in the years 111–113 one can find an exchange on whether to allow a buried body to be exhumed and transported to be buried in a different place. Pliny, who was familiar with Roman practices in this respect, turned to the emperor seeking advice on what policy he should adopt with regard to the inhabitants of the province. The emperor’s answer upheld the common practice that it was possible to move a body to a different burial site only when there was a strong reason for doing so (especially when the tombs were being violated or otherwise under threat). Trajan’s judgement influenced the decisions by subsequent rulers who took their stance in this matter.

W korespondencji pomiędzy namiestnikiem Bitynii i Pontu w latach 111–113 n.e. oraz cesarzem Trajanem znalazł się wątek związany z dopuszczalnością ekshumacji oraz przenosin zwłok do innego miejsca pochówku. Pliniusz, który był zaznajomiony z rzymskimi praktykami w tym zakresie, zwrócił się do cesarza z prośbą o radę, jaki model postępowania ma przyjąć odnośnie do mieszkańców prowincji. Odpowiedź władcy utrzymała w mocy dotychczasową praktykę polegającą na dopuszczalności przeniesienia zwłok w inne miejsce jedynie wówczas, kiedy istniała po temu słuszna przyczyna (zwłaszcza, kiedy groby były zdewastowane lub zagrożone). Rozstrzygnięcie Trajana wpłynęło na decyzje kolejnych władców zabierających głos w tej sprawie.