Humanistyczna perspektywa twórczości w dyskursie pedagogów zaangażowanych - Ireny Wojnar i Janusza Korczaka

Rolą pedagoga jest namysł nad procesami tworzenia, współtworzenia i samotworzenia się człowieka. Jednym z obszarów doświadczeń społecznych jest zaniepokojenie losem człowieka we współczesnym świecie. Drugi obszar stanowi sensotwórcza aktywność obecna w doświadczeniach. Cel badań: Prezentowane opracowanie stanowi próbę ukazania zagadnienia humanistycznej perspektywy twórczości obecnej w dyskursie pedagogów wyróżnionych w zaangażowaniu na sprawy drugiego człowieka – Ireny Wojnar i Janusza Korczaka. Stan wiedzy: Twórczość jest jednym z najważniejszych pojęć koncepcji humanistycznej, która opisując naturę człowieka, podkreśla zdolność jednostki do aktualizacji siebie. Samorealizacja oznacza gotowość do stawiania przed sobą długofalowych zadań oraz umiejętność ich realizacji, doznawania satysfakcji z rozwiązywania problemów stanowiących wyzwanie dla jednostki. Zmiany otaczającego świata oraz własnej sytuacji w świecie, wpisane w ideę procesu samorealizacji, związane są również z istotą transgresyjnej aktywności człowieka. Wskazując na istotną rolę sztuki w pogłębianiu samowiedzy człowieka, należy sięgać do źródeł innych niż artystyczne. Podsumowanie: W perspektywie doświadczeń pedagogów zaangażowanych dokonuje się dialog, który wyznacza nową wizję życia człowieka w przyszłości. Wspólną troską pedagogów jest obraz świata, kondycji ludzkiej i doświadczenia. Dialog z ludzkim doświadczeniem, z ludzkim światem przeżywanym wpisuje się w koncepcję edukacji, która otwiera podmiotowość jednostki i przygotowuje ją do intencjonalnych i efektywnych działań na rzecz adaptacji twórczej. Perspektywa sztuki definiującej doświadczenie – połączona z perspektywą doświadczania życia jako sztuki – stanowi wartościowe źródło refleksji pedagogicznej. Spotkanie pedagogów zaangażowanych – Humanistów Ireny Wojnar i Janusza Korczaka – czyni dyskurs otwartym na nowe odczytywania i (re)interpretacje.

The role of the educator is to reflect on the processes of creation, co-creation and self-creation of man. One of the areas of social experience is concern about the fate of man in the modern world. The second area is the sense-forming activity present in experiments. Research Aim: The presented study is an attempt to present the issue of the humanistic perspective of creativity present in the discourse of educators distinguished in their involvement in the affairs of other people – Irena Wojnar and Janusz Korczak. Evidence-based Facts: Creativity is one of the most important concepts of the humanistic concept, which, describing the nature of man, emphasizes the individual's ability to actualize himself. Self-fulfillment means the readiness to set long-term tasks and the ability to carry them out, experiencing satisfaction from solving challenges that are a challenge for the individual. Changes in the surrounding world and one's own situation in the world, inscribed in the idea of the process of self-realization, are also related to the essence of human transgressive activity. Pointing to the important role of art in deepening human self-knowledge, one should refer to sources other than artistic ones. Summary: In the light of the experience of the involved educators, a dialogue takes place, which sets a new vision of human life in the future. The common concern of educators is the image of the world, the human condition and experience. Dialogue with human experience and the experienced human world is part of the concept of education, which opens the subjectivity of the individual and prepares them for intentional and effective activities for creative adaptation. The perspective of art that defines experience - combined with the perspective of experiencing life as art - is a valuable source of pedagogical reflection. The meeting of the involved educators – Humanists Irena Wojnar and Janusz Korczak – makes the discourse open to new readings and (re) interpretations.