Tytuł pozycji:
Structures dénominatives des objets usuels
- Tytuł:
-
Structures dénominatives des objets usuels
- Autorzy:
-
Śliwa, Dorota
- Powiązania:
-
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964340.pdf
- Data publikacji:
-
1995
- Wydawca:
-
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Źródło:
-
Roczniki Humanistyczne; 1994, 42, 5; 113-138
0035-7707
- Język:
-
francuski
- Prawa:
-
CC BY-NC-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0
- Dostawca treści:
-
Biblioteka Nauki
-
Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Struktury nominacyjne nazw przedmiotów użytkowych
W artykule zawarta została propozycja onomazjologicznego ujęcia problemów słowotwórczych. Punktem wyjścia analizy są cechy przedmiotów wyodrębnione z analizy semów poszczególnych definicji słownikowych.
Cechy te tworzą scenę pojęciową skonstruowaną na podstawie koncepcji scen i ram Ch.J. Fillmore'a. Scena pojęciowa przedmiotów użytkowych, składająca się z uczestników, cech relacyjnych zachodzących pomiędzy uczestnikami oraz cech inherentnych przedmiotu użytkowego, stanowi pierwszy poziom struktury nazwotwórczej. Drugi poziom tworzą schematy predykatowo-argumentowe zawierające leksemy nominacyjne (czyli wyznaczające relację desygnacji poszczególnych leksemów) i testujące językowo poszczególne cechy sceny pojęciowej. Na trzecim poziomie sytuują się parafrazy słowotwórcze przetwarzające dyskursywnie schematy predykatowo-argumentowe i informujące o perspektywie, w jakiej została ujęta scena pojęciowa.
Ujęcie onomazjologiczne pozwala głębiej wniknąć w semantykę wyrazów derywowanych lub złożonych i odpowiada na problemy nieregularności semantycznych poprzez m.in. dobór leksemów nominacyjnych na drugim poziomie i tematyzację poszczególnego uczestnika sceny na trzecim poziomie.