The Republic of Georgia in the Face of a Crisis: The Effectiveness of External Activities

The problem of effectiveness of reaction to external crisis expressed by participants of the international system is very much a live issue. In view of growing military conflicts in many parts of the world, the question how effective the relations between the players are in the international arena is a category worth analysing. This article concerns the Russian-Georgian crisis, whose most important manifestation was the military conflict in August 2008 and most significant result – the loss of Georgia’s territorial integrity and the strengthening of Russia’s position in the post-Soviet area. The analysis, conducted according to the presented scheme, focused on the effectiveness of external activities undertaken by the Republic of Georgia in the face of the Moscow-Tbilisi crisis.

Problem skuteczności reakcji uczestników systemu międzynarodowego na kryzys zewnętrzny jest kwestią bardzo aktualną. Z uwagi na pogłębiające się konflikty zbrojne w wielu rejonach świata kwestia skuteczności powiązań istniejących pomiędzy graczami na arenie międzynarodowej jest wartą analizy kategorią. Artykuł ten dotyczy kryzysu rosyjsko-gruzińskiego, którego najważniejszą emanacją był konflikt militarny w sierpniu 2008 roku, a najistotniejszym skutkiem – utrata integralności terytorialnej przez Gruzję oraz wzmocnienie pozycji Rosji na obszarze poradzieckim. Analizie przeprowadzonej według zaprezentowanego schematu podlegała skuteczność działań zewnętrznych Republiki Gruzji w obliczu kryzysu na linii Moskwa–Tbilisi.