Europa Środkowo-Wschodnia w polskiej polityce zagranicznej. Od historycznych odniesień po współczesne wyzwania

Prowadzenie skutecznej polityki, nieulegającej ideologicznym manifestacjom, może opierać się na unijnym instrumentarium nawet pomimo aktualnego kryzysu integracji europejskiej. Rozsądną odpowiedzią na dylematy geopolityczne Rzeczpospolitej nie wydaje się tzw. „idea jagiellońska”, gdyż potencjalnie stanowi ona przeciwieństwo istniejących filarów bezpieczeństwa narodowego, tj. NATO i UE. Redukowanie polskiej polityki do anachronicznych fantazji o wspólnocie środkowoeuropejskiej może powodować obniżenie znaczenie Polski w strukturach euroatlantyckich. Członkostwo w instytucjach świata zachodniego, polegające m.in. na współpracy z Niemcami, stanowiło do tej pory o bezpieczeństwie Rzeczpospolitej, choć obecnie nie przystaje ono do historycznej koncepcji tzw. „polityki piastowskiej”, głównie z uwagi na obserwowany proces dezintegracji wspólnoty europejskiej.

Conducting an effective policy, without ideological manifestations, can be based on the EU instruments, regardless of the crisis of the European integration. Reasonable answer to the Polish geopolitical dilemmas is not the so-called “Jagiellonian idea”, which can be perceived as opposition to existing pillars of national security, i.e., NATO and the EU. Reduction of the Polish policy to anachronistic fantasies about Central European community may diminish the importance of Poland in the Euro-Atlantic structures. Membership in the institutions of the Western world, relying inter alia on the cooperation with Germany, has served so far as a guarantee of the Polish security, however currently it does not suit entirely to the historical concept of the so-called “Piast policy”, mainly due to the noticeable process of disintegration of the European community.