Leksykalne i pragmatyczne środki perswazji w orędziu inauguracyjnym prezydenta Andrzeja Dudy z 6 sierpnia 2015 roku

Celem artykułu jest ukazanie leksykalnych i pragmatycznych wykładników perswazji w orędziu wygłoszonym przez Andrzeja Dudę w dniu zaprzysiężenia (6 sierpnia 2015) na urząd Prezydenta RP w siedzibie Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. Wydarzenie to było transmitowane przez media publiczne i większość mediów komercyjnych w czasie rzeczywistym. Orędzie jest gatunkiem, w którym dominuje funkcja perswazyjna, co wynika z prezentacji konkretnych deklaracji politycznych osoby, która w językowym kształcie swojej wypowiedzi oddaje określony sposób widzenia świata. Jest ono jednym z najbardziej formalnie skonwencjonalizowanych, rytualnych tekstów politycznych. W tym artykule przedstawiono indywidualny dobór środków perswazyjnych stosowanych przez Andrzeja Dudę i jego współpracowników, aby przekonać nie tylko parlamentarzystów, ale przede wszystkim obywateli, o słuszności wyboru tego, konkretnego polityka na najważniejszy urząd w państwie. Wśród leksykalnych środków perswazji dominuje słownictwo wartościujące oraz nacechowane emocjonalnie stosowane w stylu oficjalnym, o charakterze podniosłym. Zwraca uwagę także leksyka typowa dla stylu religijnego. W sferze pragmatycznej przeważają akty wdzięczności, obietnice, powtórzenia, stwierdzenia modalne i asocjacje historyczne.

My intention in this article was to show lexical and pragmatic techniques of persuasion, used by the President of Poland – Andrzej Duda in his inaugural formal speech, declaimed in parliament on August 6th, 2015 (the day when Andrzej Duda was sworn into office). This formal speech was broadcast live by public media and most of commercial media. President’s address is a type of political texts, in which persuasive function is the most dominant. It may result from the presentation of definite political declaration of person, who shows his mode of seeing the world by using specific language. Furthermore, president’s formal speech is one of the most formally conventional and ritual political texts. In this article there was presented an individual selection of persuasion instruments chosen by Andrzej Duda and his associates. Duda wanted to persuade to vote in him, not only members of parliament, but mainly all citizens. Among lexical techniques of persuasion, particularly dominated evaluative and emotional words, which are applied especially in formal language (sublime tone). An important aspect was also using religious lexemes. What is more, the president also used pragmatic techniques of persuasion: promises, acts of gratitude, repetitions, modal verbs and historical associations.