Is there any relationship between decrease in bone mineral density in women, and deterioration in quality of life?

Background: Osteoporosis is a chronic metabolic bone disease leading to progressive destruction of bone microarchitecture and loss of function. Osteoporosis as a chronic disease can contribute to psychosocial disorders like changes in quality of life. The aim of our study was to assess if quality of life, especially such factors like pain, emotional status, physical fitness, are related to functional state of the spine of evaluated patients?Methods:189 female subjects aged 50 to 80 years were evaluated in this study. All were evaluated for: bone mineral density (BMD), the thoracic kyphosis, range of spinal thoracic motion in sagittal plane, strength of the back extensors and the physical activity level. Quality of life was assessed by SF–36 questionnaire.Results: Physically active subjects assessed their quality of life significantly better in all evaluated categories than sedentary subjects (p<0.01). When the cohort was divided according to their back extensor strength value there were significant differences in 5 from among 8 categories of quality of life (p<0.001), where stronger subjects assessed their quality of life better than sedentary. Subjects with a greater range of sagittal spinal motion assessed better their quality of life in 2 categories (p<0.001). There were no significant differences in quality of life both when the cohort were divided according to their BMD (p>0.05) and to thoracic kyphosis (p>0.05).Conclusion: The decrease in quality of life is influenced by pain, restriction in spinal range of motion, and decrease in back muscle strength. It was also observed that sedentary subjects assessed their quality of life worse in comparison to people who were physically active.

Cel: Osteoporoza jako uogólniona choroba szkieletu skutkuje wystąpieniem złamań, którym często towarzyszy ból i utrata sprawności. Efektem tych często przewlekłych dolegliwości są zaburzenia natury psycho-społecznej wpływające na jakość życia. Celem pracy jest stwierdzenie czy samoocena jakości życia, czyli czynniki takie jak ból, stan emocjonalny, sprawność fizyczna wykazują związek ze stwierdzonym u pacjentów stanem funkcjonalnym kręgosłupa oraz gęstością mineralną kości? Materiał i Metoda: Badaniami objęto 189 kobiet w wieku 50–80 lat. U każdego pacjenta wykonano następujące pomiary, na podstawie których podzielono badaną populację na podgrupy: pomiar gęstości tkanki kostnej (BMD), pomiar kąta kifozy piersiowej, pomiar zakresu ruchomości w płaszczyźnie strzałkowej odcinka piersiowego kręgosłupa, pomiar siły mięśni prostowników kręgosłupa oraz ocena poziomu aktywności fizycznej. Do oceny jakości życia pacjentów zastosowano kwestionariusz samooceny SF–36. Wyniki: Osoby aktywne fizycznie wykazywały statystycznie istotnie lepszą samoocenę jakości życia w zakresie wszystkich analizowanych kategorii w porównaniu z pacjentami prowadzącymi siedzący tryb życia (p<0,01). W przypadku, gdy siła mięśni stanowiła kryterium grupujące stwierdzono statystycznie istotne różnice w 5 z 8 analizowanych kategorii samooceny jakości życia (p<0,001) – osoby silniejsze oceniały jakość swojego życia lepiej niż słabsze. Osoby, u których zakres ruchomości kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej był większy wykazywały lepszą samoocenę w 2 kategoriach (p<0,001). Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic zarówno, gdy analizowano zmienność w samoocenie jakości życia w zależności od stwierdzonej u pacjentów gęstości masy kostnej (p>0,05), jak i w zależności od wielkości kąta kifozy piersiowej (p>0,05). Wnioski: Na pogorszenie jakości życia wpływa ograniczenie ruchomości kręgosłupa i spadek siły mięśniowej. Zaobserwowano też gorszą samoocenę u osób prowadzących siedzący tryb życia w porównaniu z osobami aktywnymi fizycznie.