Grandeur de la petitesse et étendue de la douceur – les adjectifs petit et doux dans les écrits de Thérèse de Lisieux et leurs traductions en polonais

Chociaż kult św. Teresy z Lisieux jest w Polsce dość rozpowszechniony, to doktryna „największej świętej czasów współczesnych” jest jednak źle rozumiana. Szukając przyczyn tego stanu, możemy zastanawiać się nad tłumaczeniem na polski pism św. Teresy. W artykule autorka zatrzymuje się w szczególności nad dwoma przymiotnikami, które często powracają pod piórem Teresy : mały i łagodny. Pozwala to rozeznać, w jakiej mierze polskie tłumaczenie mogłoby przeszkadzać w dobrym zrozumieniu przesłania Teresy.

Even though the cult of Saint Therese of Lisieux is quite widespread in Poland, the doctrine of “the greatest saint of modern times” still remains largely unknown in the country. When probing into the reasons of such circumstance, we may raise some questions concerning the Polish translation of the writings of Saint Therese of the Child Jesus. In this paper, we will focus in particular on two specific adjectives which frequently emerge under the pen of Therese, i.e. petit [small] and doux [gentle]. This will give us some necessary insight, which will help us determine to what extent the Polish translation could serve the right understanding of the Teresian message.