Prawidłowe postępowanie członków Zespołów Ratownictwa Medycznego w sytuacjach trudnych

Wstęp. Praca w Zespołach Ratownictwa Medycznego to stresująca i odpowiedzialna służba. Medycy na co dzień stykają się z trudnymi sytuacjami. Podejmują ważne decyzje, patrzą na ludzki ból i cierpienie. Są świadkami śmierci i nowego życia. Ratują, pomagają, leczą a przy tym wszystkim są tylko ludźmi kierującymi się emocjami, potrzebującymi wypoczynku, a niekiedy wsparcia. Cel. Celem badań była ocena prawidłowego postępowania członków Zespołów Ratownictwa Medycznego w sytuacjach trudnych. Materiał i metody. Grupę badawczą stanowiło 120 osób, członków Zespołów Ratownictwa Medycznego. Użyta metoda – sondaż diagnostyczny, narzędzie badawcze – autorski kwestionariusz ankiety. Do obliczeń zależności pomiędzy kilkoma poziomami zmiennych zastosowano test Chi Kwadrat Pearsona. Przedstawiono w pracy analizy tablic krzyżowych, gdzie zachodziła różnica istotna statystycznie czyli relacja pomiędzy jedną zmienną a drugą. Wyniki. W przeprowadzonym badaniu wzięły udział kobiety – 19 osób i mężczyźni 101 osób. Ankietowani wskazali, że sytuacje najbardziej traumatyczne, to nagłe zdarzenia z udziałem dzieci. Wyjazdy do zdarzeń z udziałem pacjenta z kategorii "ładuj i jedź", przez samych ratowników również są określane, jako sytuacje trudne. Najmniej natomiast problemów, dostrzegają w zdarzeniach z udziałem osób pobudzonych, leczonych psychiatrycznie. Wnioski. Uzyskane badania wykazały, że pracownicy medyczni bez względu na wykonywany zawód, w sposób szczególny są przygotowywani do pracy w służbach ratowniczych, jednakże w sytuacjach traumatycznych nie zawsze podejmują najbardziej skuteczne działania. Na prawidłowe postępowanie członków Zespołów Ratownictwa Medycznego w wybranych sytuacjach trudnych ma wpływ czas pracy i wypoczynek, nie ma natomiast wpływu wiedza i doświadczenie zawodowe oraz wiek, a także płeć. Decyzja o zawodzie, podjęta w późnym wieku oraz wiek rozpoczęcia pracy w Zespole Ratownictwa Medycznego, również nie wpływają na działania ratownicze podejmowane w sytuacjach traumatycznych.

Introduction. Working in Medical Rescue Teams is stressful and responsible service. Doctors face difficult situations every day. They make important decisions, they look at people's pain and suffering. They witness death and new life. They save, help, heal and at the same time they are just people guided by emotions, in need of rest and sometimes support. Aim of the study. The aim of this study is to assess the correct behavior of members of Medical Rescue Teams in difficult situations. Material and methods. The research group consisted of 120 people, members of Medical Rescue Teams. Method used - diagnostic survey, research tool - author's questionnaire. Pearson's Chi Square test was used to calculate the relationship between several levels of variables. The paper presents the analysis of cross tables where there is a statistically significant difference, i.e. the relationship between one variable and another. Results. The study involved 19 women and 101 men. The respondents indicated that the most traumatic situations are sudden events involving children. Trips to events involving a patient from the "load and go" category are also described by the rescuers themselves as difficult situations. On the other hand, they see the fewest problems in events involving agitated people treated psychiatrically. Conclusions. The obtained research showed that medical workers, regardless of their profession, are specially prepared to work in emergency services. In traumatic situations, they do not always take the most effective action. The correct behavior of the members of the Medical Rescue Teams in selected difficult situations is influenced by the time of work and rest, but not by knowledge and professional experience, as well as age and gender. The decision about the profession taken at a late age and the age of starting work in the Medical Rescue Team also do not affect rescue activities undertaken in traumatic situations.