Ocena wskaźnikowa wybranych węzłów przesiadkowych publicznego transportu zbiorowego w Krakowie

Węzły przesiadkowe w miejskim transporcie zbiorowym są istotnym elementem zwiększającym dostępność funkcjonalną transportu zbiorowego. W licznych projektach europejskich [1, 2, 3, 4] podejmowane są próby określenia warunków, jakie powinny spełniać węzły przesiadkowe, aby ułatwić pasażerom zmianę środka publicznego transportu zbiorowego. Dobrze zaplanowane i wykonane rozwiązania infrastrukturalne przystanków komunikacyjnych węzła przesiadkowego mogą pozwolić pasażerom na skrócenie czasu trwania całej podróży (zmniejszenie oczekiwania na połączenia bezpośrednie), zmniejszenie wysiłku fizycznego i poczucia niepewności czy zagubienia podczas zmiany środka transportu. W artykule wykorzystano metodę oceny węzłów przesiadkowych AMPTI do oceny trzech ważnych węzłów przesiadkowych w Krakowie: Rondo Mogilskie, Dworzec Główny i Borek Fałęcki. Zaletą tej metody jest z jednej strony kompleksowa analiza wielu aspektów dostępności węzła dla pasażerów: od odległości przejść pomiędzy przystankami komunikacyjnymi węzła, poprzez jakość wykonania i utrzymania infrastruktury przystanków i przejść, dostępność i kompleksowość informacji dla pasażerów oraz bezpieczeństwo osobiste i bezpieczeństwo w ruchu, a także wyposażenie dodatkowe przystanków, a z drugiej ilościowy wymiar tych wskaźników. Dzięki temu można je stosować do oceny węzłów istniejących i projektowanych. Ponadto przedstawiono wyniki badań marketingowych dotyczących ogólnej oceny jakości przesiadania się i poziomu informacji pasażerskiej w obrębie tych węzłów.

Interchanges within urban public transport system are important elements in increasing the accessibility and availability of public transport. Numerous European projects attempt to determine the conditions that interchanges should meet in order to facilitate for passengers changing means of public transport. Well planned and executed infrastructure solutions within interchange areas may allow passengers to shorten the duration of their journey (reduce waiting time of direct connections), reduce physical strain and increase uncertainty or confusion when changing modes of transport. The AMPTI method for assessment of public transport interchanges have been used in the article to evaluate three important interchanges in Krakow: Rondo Mogilskie, Dworzec Główny and Borek Fałęcki. The advantage of this method, on the one hand, rely on the comprehensive analysis of many aspects of accessibility of the interchange for passenger: beginning from the distance to walk between the tram/bus stops, through the quality of execution and maintenance of the tram/bus stop and the quality of infrastructure elements, the availability and comprehensiveness of passenger information, level of personal safety and safety of traffic and ending at additional elements of stops’ equipment and, on the other, the quantitative dimension of these indicators. As a result the AMPTI indicators can be used to evaluate existing and planned interchanges. Moreover, the results of marketing survey on the overall quality of the transfer and level of passenger information within these interchanges have been presented.