Członkostwo Polski w Unii Europejskiej jako przesłanka możliwych zmian w Konstytucji RP

W analizie podjęty jest problem, w jakim zakresie konsekwencje członkostwa Polski w Unii Europejskiej powinny być odzwierciedlone w Konstytucji RP. Polska ustawa zasadnicza, w art. 90, antycypowała członkostwo RP w UE. Pomimo jednak podejmowanych prób, nie udało się – poza konstytucjonalizacją Europejskiego Nakazu Aresztowania – dokonać zmian w konstytucji, wynikających z członkostwa w UE. Występuje tu szereg luk regulacyjnych, które zasługują na wypełnienie nawet wówczas, gdyby nie udało się osiągnąć porozumienia na poziomie 2/3 poparcia w Sejmie w kwestii kompleksowej „klauzuli europejskiej”. Działalność orzecznicza Trybunału Konstytucyjnego nie powinna zastępować ustrojodawcy. Jest to niezbędne, by konstytucja mogła realizować założoną funkcję prawną, a także polityczną i wychowawczą.

The analysis addresses the problem of the extent to which the consequences of Poland’s membership in the European Union should be reflected in the Constitution of the Republic of Poland. The Polish Basic Law, in Art. 90, anticipated Poland’s membership in the EU. However, despite the attempts made, it was not possible – apart from the constitutionalization of the European Arrest Warrant – to introduce changes to the constitution resulting from EU membership. There are a number of regulatory gaps that deserve to be filled even if it is not possible to reach an agreement at the level of 2/3 of the support in the Sejm on the issue of a comprehensive „European clause”. The jurisprudence of the Constitutional Tribunal should not replace the constitution-maker. It is necessary for the constitution to fulfill its legal, political and educational function.