Poprawa efektu leczenia wysiękowej postaci zwyrodnienia plamki żółtej związanego z wiekiem po zmianie terapii afliberceptem na leczenie ranibizumabem

Cel pracy: Oceniano anatomiczny i czynnościowy efekt (poprawa funkcji) oraz podatność osobniczą na ranibizumab przy braku korzyści z leczenia afliberceptem wysiękowej postaci zwyrodnienia plamki żółtej związanego z wiekiem. Materiał i metody: 10 chorych nieskutecznie leczonych iniekcjami doszklistkowymi afliberceptu zgłoszono do leczenia iniekcjami doszklistkowymi ranibizumabu. Brak skuteczności rozumiano jako wzrost obrzęku (i centralnej grubości siatkówki), zwiększenie przecieku w angiografii fluoresceinowej ze spadkiem ostrości widzenia i progresją zmian w teście Amslera. Po włączeniu nowego leczenia podlegały one dalszej kontroli. Wyniki: U 3 chorych stwierdzono zmniejszenie grubości siatkówki centralnej i obrzęku oraz obszaru przecieku wraz z towarzyszącą redukcją metamorfopsji w teście Amslera i stabilizacją lub poprawą najlepiej skorygowanej ostrości wzroku. Wniosek: Opisana konwersja może być wartościowa u osób niereagujących na aflibercept. Problem wymaga dalszych obserwacji i oceny na większej grupie, a wyciągnięte z nich wnioski mogą pozwolić na lepszy indywidualny dobór leku.

The aim of the study: To evaluate anatomic and functional effects as well as the individual susceptibility to ranibizumab therapy in the absence of beneficial effects of aflibercept treatment in age-related macular degeneration. Material and Method: Ten patients, unsuccessfully treated with intravitreal aflibercept injections, were qualified for the ranibizumab injection program in AMD treatment. Ineffective treatment was understood as an increase in macular edema, and the resultant increase in central retinal thickness, and increased leakage in fluorescein angiography with an accompanying decrease in visual acuity and progression of changes on the Amsler grid. Following the treatment with ranibizumab injections, the above mentioned parameters were subject to further control. Results: Three patients experienced a reduction in central retinal thickness, edema and leakage area in fluorescein angiography, accompanied by reduced metamorphosis on the Amsler grid and stabilization or improvement of the best corrected visual acuity. Conclusion: The conversion of aflibercept therapy to ranibizumab therapy may be valuable for patients with no effective treatment with aflibercept. The problem requires further follow-up and assessment. Final conclusions might help design better methods for individual patient selection.