Powiązanie funkcjonalności węzła przesiadkowego z planowaniem przewozów w sieci transportowej

Punktem wyjścia rozważań są wymagania poprawy funkcjonalności węzła przesiadkowego w naziemnym miejskim transporcie publicznym (integrującego tramwaje, autobusy, ewentualnie trolejbusy). Poprawa funkcjonalności ma tu dotyczyć przede wszystkim zwiększenia przepustowości węzła (umożliwienia obsługi większej liczby kursów/ pojazdów) i ograniczenia strat czasu poprzez redukcję zatrzymań i nieuzasadnionych postojów, przy zachowaniu jego zwartości i wygody podróżnych. Ta część artykułu bazuje na analizie funkcjonujących węzłów oraz publikacji ich dotyczących (w tym autorskich). Sformułowane są zalecenia odnośnie pożądanej formy węzła (jako rozwiązanie docelowe). Wskazuje się także możliwe kierunki i sposoby przekształceń istniejących obiektów. Jednym z zaleceń jest uproszczenie liczby relacji w ramach węzła, co ma wpływ na planowanie całej sieci transportu publicznego w skali miasta czy nawet aglomeracji. Dotyczy to układu linii, liczby kursów, lokalizacji i rozplanowania węzłów itp. Te aspekty wpływu zmian formy poszczególnych węzłów na planowanie i modelowanie przewozów w całej sieci są główną częścią artykułu. W artykule przedstawiono uwagi ogólne oraz przykład konkretnych przekształceń wybranego węzła we Wrocławiu. Celem proponowanych działań (rozwiązań) jest umożliwienie zwiększenia liczby połączeń w sieci, redukcja strat czasu i, w konsekwencji, pozyskanie większej liczby pasażerów (zmiany w podziale zadań przewozowych). W końcowej części artykułu zainicjowana jest dyskusja nad tym, jak wyżej opisane uwarunkowania można uwzględnić w modelowaniu podróży.

The requirements to improve the functionality of the interchange node in above-ground urban public transport (integrating trams, buses or trolleybuses) are the starting point for the considerations. The improvement of functionality is to be mainly related to increasing the capacity of the node (enabling the servicing of a larger number of courses / vehicles) and limiting delays by reducing detentions and unjustified stops, while maintaining its compactness and convenience for travelers. This part of the article is based on the analysis of functioning nodes and publications regarding them (including author’s). Recommendations are formulated regarding the desired form of the node (as a target solution). The possible directions and ways of transforming existing objects are also indicated. One of the recommendations is to simplify the number of relations within the node, which affects the planning of the entire public transport network in the scale of the city or even the agglomeration. This applies to the layout of the line, the number of courses, the location and layout of nodes, etc. These aspects of the impact of changing the form of individual nodes on planning and modeling of transport throughout the network are the main part of the article. General comments and an example of specific transformations of the selected node in Wrocław are presented. The goal of the proposed activities (solutions) is to enable an increase in the number of connections in the network, reduction of delays and, as a consequence, acquisition of a larger number of passengers (changes in the modal split). The discussion on how the conditions described above can be taken into account in travel modeling is initiated in the final part of the article.