Opiekuńcza i wspierająco – edukacyjna rola pielęgniarki wobec pacjenta pediatrycznego w przebiegu zakażenia układu moczowego - studium indywidualnego przypadku

Wstęp. Zakażenia układu moczowego są jedną z najczęstszych przyczyn pobytu dzieci w placówkach szpitalnych. Obecność bakterii w układzie moczowym często daje specyficzne objawy, jednak przebieg zakażenia za każdym razem może wyglądać inaczej, zwłaszcza że infekcja ta wykazuje dużą skłonność do nawrotów. Zgodnie z najnowszymi wytycznymi Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej należy podejrzewać zakażenie układu moczowego u każdego dziecka gorączkującego (od 24 do 48h) bez uchwytnej przyczyny, której mogą, ale nie muszą towarzyszyć inne objawy. Cel. Celem niniejszej pracy jest rozpoznanie problemów pielęgnacyjnych pacjenta pediatrycznego z zakażeniem układu moczowego oraz dobór i wdrożenie prawidłowego modelu postępowania pielęgniarskiego. Prezentacja przypadku. Pacjentka, lat 9 została przyjęta do szpitala z powodu gorączki 39,2°C, bólu w podbrzuszu, wymiotów i objawów dyzurycznych. Objawy utrzymywały się od ponad 24 godzin i nie ustępowały pomimo przyjmowanych leków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych. Stwierdzono cechy odwodnienia wynikające z gorączki, występujących wymiotów i małej ilości przyjmowanych płynów.  Pacjentka zgłasza duży dyskomfort podczas oddawania moczu. Dziewczynka oraz rodzice mają bardzo niski poziom wiedzy z zakresu choroby. Wnioski. W opiece nad dzieckiem z zakażeniem układu moczowego pielęgniarka ma do czynienia z wieloma poważnymi problemami pielęgnacyjnymi. Zakażenie układu moczowego powoduje szereg objawów, z których najważniejsze to: wysoka gorączka, objawy dyzuryczne z towarzyszącym bólem, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej spowodowane wymiotami, niepokój i lęk pacjentki oraz jej rodziców w związku z hospitalizacją. Rola pielęgniarki w procesie opiekuńczymi i wspierająco- edukacyjnym powinna opierać się na aktualnej wiedzy, dowodzie naukowym, ale również na podejściu do pacjenta pediatrycznego w sposób empatyczny, pełen zrozumienia, z umiejętnością prawidłowej komunikacji z rodzicami, a także poszanowaniem godności.

Introduction. Urinary tract infections are one of the most common causes of children staying in hospitals. The presence of bacteria in the urinary tract often causes specific symptoms, but the course of infection can be different each time, especially since this infection has a high tendency to recur. According to the latest guidelines of the Polish Society of Pediatric Nephrology, urinary tract infection should be suspected in any child with a fever (from 24 to 48 hours) with no identifiable cause, which may or may not be accompanied by other symptoms. Aim. The aim of this paper is to identify the care problems of a pediatric patient with urinary tract infection and selection with the implementation of the correct model of nursing procedure. Case study. A 9-year-old patient was admitted to the hospital due to a fever of 39.2°C, abdominal pain, vomiting and dysuria. The symptoms persisted for more than 24 hours and did not subside despite taking antipyretics and analgesics. There were features of dehydration resulting from fever, vomiting and low fluid intake. The patient reports great discomfort during urination. The girl and her parents have a very low level of knowledge about the disease. Conclusion. When caring for a child with a urinary tract infection, a nurse has to deal with many serious nursing problems. Urinary tract infection causes a number of symptoms, the most important of which are: high fever, dysuric symptoms with accompanying pain, water and electrolyte balance disorders caused by vomiting, anxiety and fear of the patient and her parents in connection with hospitalization. The role of a nurse in the care and supportive and educational process should be based on current knowledge, scientific evidence, but also on an empathetic, understanding approach to the pediatric patient, with the ability to properly communicate with parents, as well as respect for dignity.