Bezpieczeństwo energetyczne Polski w świetle standardów Unii Europejskiej

We współczesnych stosunkach międzynarodowych dostęp do surowców energetycznych stanowi egzystencjalną potrzebę każdego państwa, warunkującą jego rozwój gospodarczy i społeczny. Polska jest chłonnym rynkiem zbytu dla surowców energetycznych, a jej położenie geograficzne umożliwia odgrywanie roli państwa tranzytowego dla ropy naftowej i gazu ziemnego na rynki europejskie. Założenia strategii energetycznej Polski wynikają z wielu uwarunkowań wynikających zarówno ze złożoności i dynamiki współczesnego rynku energetycznego, jak i interesów wewnętrznych państwa. Kluczowym wyznacznikiem strategii bezpieczeństwa energetycznego Polski są standardy Unii Europejskiej w tym wymiarze. Unia Europejska, jako jeden z najbardziej dynamicznych rynków energetycznych w skali światowej, jest głównym uczestnikiem oddziałującym na międzynarodowe bezpieczeństwo energetyczne. Szacuje się, iż uzależnienie od importu surowców w UE będzie postępować i w związku z tym priorytetem polityki bezpieczeństwa energetycznego państw członkowskich jest utworzenie jednolitego rynku energii oraz solidarność w relacjach z dostawcami. Jak na razie działania Unii Europejskiej w tym wymiarze są niewystarczające. Celem niniejszego opracowania jest tym samym ukazanie specyfiki polityki bezpieczeństwa energetycznego RP w kontekście wymogów UE oraz analiza głównych wyzwań i scenariuszy dla strategii bezpieczeństwa energetycznego państwa.