Smar plastyczny w metalopolimerowym kompozycie termoutwardzalnym

W pracy opisano eksperyment dotyczący modyfikacji właściwości tribologicznych kompozytu metalopolimerowego uzyskanego na bazie tłoczywa fenolowo-formaldehydowego poprzez wprowadzenie do jego składu wysokotemperaturowego smaru plastycznego. Rozwiązanie problemu smarowania skojarzenia ślizgowego układu stal–kompozyt polegało na ustaleniu ilościowego stosunku ekologicznego smaru plastycznego do niskotarciowego kompozytu dla uzyskania jak najlepszych charakterystyk tarciowo-zużyciowych. Badania wykonano w warunkach odwzorowujących pracę rzeczywistego ślizgowego węzła tarcia, bez smarowania zewnętrznego, w warunkach smarowania technicznie suchego. Testy tribologiczne realizowano w zmiennych warunkach prędkości ślizgania i nacisku jednostkowego. W rezultacie przeprowadzonych badań i analiz ustalono zależność odporności na zużycie od składu kompozytu metalopolimerowego. Stwierdzono, że zawartość smaru plastycznego w kompozycie korzystnie wpływa na warunki współpracy skojarzenia kompozyt–stal, następuje obniżenie współczynnika tarcia i temperatury węzła tarcia oraz wzrasta odporność na zużycie modyfikowanego kompozytu.

This paper presents the impact of the grease additive content in the metal–polymer composite that improves the wear characteristics of the investigated composites. The investigated composite material was based on phenol-formaldehyde resin with the addition of iron and high temperature grease varying by percentage share in composite. The results of the tribological processes, which were conducted under different conditions of load and velocity, are presented. The tests were performed without external lubrication, which are technically dry conditions. After the experiments, analysis was conducted on the influence of the friction parameters and grease content in composite on wear characteristics and temperature changes. It was found that the content of grease in the composite has a positive effect on the working of the composite steel.