Effect of Hole-Forming Technology on the Destruction of Material DD11 Used to Manufacture Wheel Discs

This study presents the results of comparative tests concerning the destruction process of specimens made of material DD11, for which different hole-forming technologies (i.e. drilling and piercing) were applied. For the analysis of cross-sectional properties of a specimen in the process of destruction, relative vibrations of the specimen’s free end as a function of vibrations of a forcing mechanism (vibration inductor) were selected as the diagnostic signal. The tests were carried out on a test stand on which the destruction process of the material’s cross-section was induced by the specimen’s inertial force. Based on the conducted testing, it was found that the average value of cycles to damage a specimen with holes made using the drilling technique were more durable than the specimens with holes made using the piercing method.

W pracy przedstawiono wyniki badań porównawczych procesu destrukcji próbek wykonanych z materiału DD11, dla których zastosowano różne technologie formowania otworów w postaci wiercenia i wykrawania. Do analizy właściwości przekroju próbki w procesie destrukcji jako sygnał diagnostycznych wybrano drgania względne swobodnego końca próbki w funkcji drgań mechanizmu wymuszającego (wzbudnika drgań). Badania przeprowadzono na oryginalnym stanowisku badawczym, w którym proces destrukcji przekroju materiału wywoływany jest przez siłę bezwładności próbki. Na podstawie przeprowadzonych badań można zauważyć, że próbki z otworami wykonanymi techniką wiercenia charakteryzują się większą trwałością w stosunku do próbek, w których otwory wykonano metodą wykrawania.