Interdyscyplinarne badania społeczne a planowanie rozwoju miast

Artykuł ma na celu ukazanie potencjału, jaki tkwi w podejściu interdyscyplinarnym w badaniach nad przestrzenią i jej długofalowym planowaniu w odniesieniu do miast. Możliwości korzystania z dorobku wielu dziedzin nauki pozwalają w znacznie większym stopniu zidentyfikować newralgiczne obszary w funkcjonowaniu miast zarówno w aspekcie przestrzennym, jak też społecznym. Miasto we współczesnym świecie należy rozpatrywać jako produkt i przestrzenny, i społeczny. W aspekcie przestrzennym jest to skrystalizowana infrastruktura, architektura wykształcona w procesie dziejowym, na którym swoje piętno odcisnęła historia, kultura, ale również polityka. W aspekcie społecznym jest to stygmatyzacja emocjonalna przestrzeni przez jej użytkowników. Toteż rozpatrując miasto w aspekcie funkcjonalnym, identyfikując potencjał, a także planując jego rozwój, należy uwzględniać wymienione płaszczyzny, które w sposób najbardziej kompleksowy opisują obecnie miasto.

The article aims to show the potential that lies in taking an interdisciplinary approach in the study of space and its long-term planning in relation to cities. The possibility of using achievements in many fields of science allows identifying critical areas in the functioning of cities to a much wider extent, both spatially and socially. The city which is functioning in the modern world should be seen as a product of both spatial and social development. As far as the spatial aspect is concerned, it is a crystallized infrastructure, architecture developed in a historical process which is influenced by history, culture as well as politics. Then, regarding the social aspect, it is an emotional stigmatization of space by its users. Therefore, considering the city in its functional aspect, identifying its potential and planning its development, one should take into account the above-mentioned planes which currently describe the city in the most comprehensive manner.