Dardano ricorda che nella terminologia medica italiana “la componente latina e greca costituisce un patrimonio cospicuo” (Dardano 501, 514). Lo stesso si può dire per il polacco, sebbene gli elementi greco-latini usati nel linguaggio medico siano molto spesso accompagnati dai loro sinonimi di origine slava. Mentre in italiano i termini come condromatosi, faringoplastica o nefropatia fanno parte sia del linguaggio tecnico che divulgativo, in polacco si osservano coppie terminologiche come: chondromatoza – chrzęstniakowatość, faryngoplastyka – plastyka gardła, nefropatia – choroba nerek, usate a seconda della situazione comunicativa e del registro.
In italiano, in molti casi, è possibile formare sintagmi preposizionali e aggettivali come: ernia del disco/ernia discale, exeresi dei linfonodi/exeresi linfonodale. La costruzione con il complemento di specificazione, sebbene ammissibile in certi casi, non sembra adeguata al registro alto del linguaggio specialistico. I termini corrispondenti in polacco avranno invece una sola variante con il complemento di specificazione: przepuklina kręgosłupa, usunięcie węzłów chłonnych.
Lo studio comparativo delle parole complesse e polirematiche esistenti nella terminologia medica polacca e italiana permetterà di individuare eventuali differenze nei due sistemi linguistici e indicarne le funzioni sintattico-semantiche.
Dardano przypomina, że we włoskiej terminologii medycznej „elementy łacińskie i greckie stanowią widoczne dziedzictwo” (Dardano 501, 514). To samo można powiedzieć o polszczyźnie, choć elementom grecko-łacińskich obecnym w języku medycznym bardzo często towarzyszą synonimy pochodzenia słowiańskiego. O ile w terminologii włoskiej chondromatoza, faryngoplastyka czy nefropatia należą zarówno do języka specjalistycznego, jak i potocznego, o tyle w języku polskim istnieją pary terminologiczne, takie jak: chondromatoza – chrzęstniakowatość, faryngoplastyka – plastyka gardła, nefropatia – choroba nerek, używane w zależności od sytuacji komunikacyjnej oraz rejestru.
W języku włoskim w wielu przypadkach możliwe jest tworzenie syntagm przyimkowych i przymiotnikowych, na przykład: ernia del disco/ernia discale, exeresi dei linfonodi/exeresi linfonodale. Terminy specjalistyczne z dopełnieniem, choć są dopuszczalne, nie wydają się adekwatne w rejestrze wysokim języka specjalistycznego. Odpowiednie określenia w języku polskim będą miały tylko jeden wariant: przepuklina kręgosłupa, usunięcie węzłów chłonnych.
Analiza porównawcza złożeń i zestawień występujących w polskiej i włoskiej terminologii medycznej pozwoli wskazać na różnice w obu systemach językowych oraz ich funkcje syntaktyczno-semantyczne.
Dardano ricorda che nella terminologia medica italiana “la componente latina e greca costituisce un patrimonio cospicuo” (Dardano 501, 514). Lo stesso si può dire per il polacco, sebbene gli elementi greco-latini usati nel linguaggio medico siano molto spesso accompagnati dai loro sinonimi di origine slava. Mentre in italiano i termini come condromatosi, faringoplastica o nefropatia fanno parte sia del linguaggio tecnico che divulgativo, in polacco si osservano coppie terminologiche come: chondromatoza – chrzęstniakowatość, faryngoplastyka – plastyka gardła, nefropatia – choroba nerek, usate a seconda della situazione comunicativa e del registro.
In italiano, in molti casi, è possibile formare sintagmi preposizionali e aggettivali come: ernia del disco/ernia discale, exeresi dei linfonodi/exeresi linfonodale. La costruzione con il complemento di specificazione, sebbene ammissibile in certi casi, non sembra adeguata al registro alto del linguaggio specialistico. I termini corrispondenti in polacco avranno invece una sola variante con il complemento di specificazione: przepuklina kręgosłupa, usunięcie węzłów chłonnych.
Lo studio comparativo delle parole complesse e polirematiche esistenti nella terminologia medica polacca e italiana permetterà di individuare eventuali differenze nei due sistemi linguistici e indicarne le funzioni sintattico-semantiche.
Dardano reminds that in Italian medical terminology “the Latin and Greek component constitutes a conspicuous patrimony” (Dardano 501, 514). The same can be said for Polish, although the Greco-Latin elements used in medical language are very often accompanied by their synonyms of Slavic origin. In Italian, such terms as chondromatosis, pharyngoplasty or nephropathy belong to both the technical and popular language, whereas in Polish there are terminological pairs: chondromatoza – chrzęstniakowatość, faryngoplastyka – plastyka gardła, nephropathy – choroba nerek. They may be used according to the communicative situation and the register.
In Italian, in many cases it is possible to form propositional and adjectival phrases such as: ernia del disco/ernia discale, exeresi dei linfonodi/exeresi linfonodale. The construction with the complement, although admissible in certain cases, does not seem appropriate in the case of the higher register of the specialised language. The corresponding terms in Polish will have only one variant: przepuklina kręgosłupa, usunięcie węzłów chłonnych.
A comparative study of complex words in Polish and Italian medical terminology will enable us to identify some differences in the two linguistic systems, and indicate their syntactic and semantic functions.
