Pobożność wspólnoty qumrańskiej

Wspólnota qumrańska wciąż nie daje się łatwo sklasyfikować, wymyka się próbom jej zdefiniowania, wykracza poza sztywne granice tworzonych przez naukowców pojęć i nie poddaje się prostemu opisowi. Bez wątpienia wszakże jedną z cech, którą można uznać za stanowiącą możliwie pełną i głęboką charakterystykę tego odłamu Narodu Wybranego, żyjącego w późnych wiekach okresu Drugiej Świątyni, była pobożność. Niniejszy artykuł przedstawia tę właśnie pobożność Zrzeszenia w jej różnych odsłonach: poznawczej, emocjonalnej i praktycznej. Wskazuje jej punkty styczne i rozłączne z pobożnością reszty Izraelitów; wyjaśnia, jak kształtowała tożsamość qumrańczyków; analizuje w końcu, w jaki sposób pobożność regulowała ich życie i jak nadawała mu kierunek, stając się konstytutywną wartością dla członków wspólnoty znad Morza Martwego.

The Qumran Community is still difficult to clasify, ducks out of being defined, doesn’t fit into rigid frameworks of scientific concepts and isn’t easy to describe. However, with no doubt, one of the features that possibly fully characterized that part of the Chosen People, which lived during the late Second Temple Period, was piety. This article shows that piety of the Community in it’s different aspects: cognitive, emotional and practical. Signalizes it’s tangent and separable points with piety of the rest of Israelites; explains how it shaped the identity of the Qumran people; finally analyses how piety regulated their lifes and steered it, becoming a constitutive value for the members of the Dead Sea Community.