Shaping of Sustainable Political System in a Supranational Space of the European Union: Institutional Perspective

The current study assumes that the notion of sustainable development, typical for the discourse on environmental protection, can be also applied to political research and indicates that institutions play a very important role in the process of creating and maintaining the balance of the political system, the aim of which is to build sustainable relations between different participants in its space. The European Union, which seems to feature characteristics of a hybrid organization and displays strong tendency to increase complexity, is examined. The EU institutions have a very important and often difficult role to play in sustaining intergovernmental and supranational influence and therefore often find themselves in contradictory situations. The intersecting efforts to deepen integration and at the same time the need to protect sovereignty do not allow for straightforward achievement of sustainable development of the integration system. Therefore, a distinctive feature of this system is the maintaining of sustainability rather than the actual achievement of sustainable development.

W niniejszym artykule przyjęto, iż pojęcie zrównoważonego rozwoju poza dyskursem związanym z ochroną środowiska może znaleźć także zastosowanie w badaniach politologicznych. Pojęcie to wskazuje, że instytucje odgrywają bardzo istotną rolę w procesie kreowania i utrzymywania równowagi systemu politycznego, którego celem jest budowanie zrównoważonych relacji pomiędzy różnymi uczestnikami jego przestrzeni. Badaną płaszczyzną systemową jest Unia Europejska, nosząca cechy organizacji hybrydowej i przejawiająca tendencje do zwiększania złożoności swojej natury. Instytucje UE mają do spełnienia bardzo ważną, a nierzadko trudną rolę równoważenia wpływów międzyrządowych i ponadnarodowych oddziaływań, co często stawia je w sytuacji sprzeczności. Przecinające się wysiłki na rzecz pogłębiania integracji, a jednocześnie potrzeba ochrony suwerenności nie pozwalają na proste osiąganie zrównoważonego rozwoju systemu integracyjnego. Dlatego też cechą charakteryzującą ten system jest raczej proces równoważenia niż jego realne osiągnięcie.