Myślenie systemowe w proaktywnym podejściu do planowania przedsięwzięć budowlanych w warunkach ryzyka

Przedsięwzięcia budowlane to złożone procesy realizowane w dynamicznych środowiskach. Uchwycenie i zrozumienie ich złożoności wymaga myślenia systemowego, według którego przedsięwzięcie interpretowane jest jako zbiór różnych elementów (zadania, ludzie, maszyny, materiały i wiedza) i relacji między nimi. Klasyczne podejście do analizy ryzyka w przedsięwzięciach budowlanych zaniedbuje ocenę złożoności tych systemów i znaczenia ich emergentnych właściwości, takich jak np. podatność na zagrożenia, zdolność do adaptacji czy w konsekwencji odporność systemowa. Stosowanie koncepcji proaktywnego podejścia w planowaniu przedsięwzięć budowlanych wymaga rozwijania metod ilościowych do modelowania takich systemów i analizy wyżej wymienionych właściwości, które są odpowiedzią systemu na ryzyko.

Construction projects are complex processes carried out in dynamic environments. Grasping and understanding their complexity requires the adoption of systems thinking, in which a project is interpreted as a set of various elements (tasks, people, machines, materials and knowledge) and relations between them. The classical approach to risk analysis in construction projects neglects the assessment of the complexity of these systems and the significance of their emergent properties such as vulnerability to threats, adaptability and, consequently, systemic resilience. Using proactive approaches in construction project planning requires the development of quantitative methods of modeling such systems and analysing their abovementioned properties, which are a given system’s response to risk.