Rewolucja jako narzędzie emancypacji w myśli społeczno-politycznej Slavoja Žižka

W artykule podjęty został temat relacji między rewolucją a postulatem emancypacji w myśli społeczno-politycznej Slavoja Žižka. Autor wskazuje, że w tekstach myśliciela rewolucja jest jedynym skutecznym narzędziem prawdziwej emancypacji klas społecznych wykluczonych. Artykuł jest efektem analizy treści zawartych w najważniejszych tekstach Žižka, w których poruszana jest tematyka rewolucji. Autor stosuje podejście interpretatywne i metodę hermeneutyczno- fenomenologiczną. Analiza dokonana została w trzech etapach. W etapie pierwszym autor wskazuje, że rewolucja jest u Žižka kwintesencją krytyki obowiązującego w społeczeństwie porządku symbolicznego. W drugim etapie autor dowodzi, że rewolucja jest formą radykalnego działania politycznego, które przynosi prawdziwą zmianę porządku. W trzecim etapie rewolucja zostaje ukazana jako wybuch oddolnej wolności i demokracji mas społecznych.

The article discusses the relation between revolution and emancipation postulates in Slavoj Žižek’s social and political thought. In his texts, the author points out that the revolution is the only tool for the real emancipation of the excluded classes. The article is the result of the content analysis of few of the most important Žižek’s texts on revolution. The author uses an interpretative approach as well as hermeneutic and phenomenological methods. The analysis was made in three stages. In the first stage, the author points out that the revolution in Žižek’s thought is the quintessence of criticism of the symbolic order of the society. In the second stage, the author proves that revolution is a form of a radical political action that brings about a real change of order. In the third stage, the revolution is presented as an outbreak of freedom and democracy.