Planning and monitoring communication between construction project participants

In the literature, researchers present construction projects as temporary self-organising coalition networks, composed of specialist entities that work towards set goals. The number of parties involved in the various processes during construction causes communications relations to be exceedingly complex and to change. The environment of a construction project is dynamic and complex, and self-organising communication networks are sensitive to institutional and social change. It becomes necessary to identify situations rooted in both insufficient communication during the carrying out of a project and its excess, which generates unnecessary cost. Effective control of information flow within self-organising communication networks through its planning and monitoring by project management can contribute to achieving project goals. This paper presents a proposal of an optimisation approach (in terms of minimising communication costs) to information flow planning that accounts for various constraints, on the example of a real-world case of building a housing complex in Poland.

W literaturze przedmiotu badacze przedstawiają przedsięwzięcie budowalne jako tymczasową samoorganizującą się sieć koalicyjną składającą się ze specjalistycznych podmiotów realizujących założone cele. Środowisko przedsięwzięcia budowlanego jest dynamiczne i skomplikowane, a samoorganizująca się sieć komunikacji jest wrażliwa na zmiany instytucjonalne i społeczne. Koniecznością staje się identyfikacja sytuacji zarówno niedoboru komunikacji w ramach realizacji przedsięwzięcia jak i jej nadmiarowości, która generuje niepotrzebne koszty. W badaniach nad zarządzaniem w budownictwie intensywnie rozwijana jest od dwóch dekad analiza organizacji przedsięwzięć budowlanych z perspektywy sieci. Aby analizować komunikację i przepływ informacji, które są uznawana za podstawę wspólnej pracy, a następnie ogólnej poprawy wydajności, jako skuteczne narzędzie wykorzystywano analizę sieci społecznych SNA (Social Network Analysis). Jednak wykorzystanie SNA do analizy komunikacji pomiędzy uczestnikami przedsięwzięcia nie pozwala na identyfikację bezpośrednich czynników, które ją determinują Kluczem do zrozumienia specyfiki komunikacji i w konsekwencji zarządzania jej przebiegiem jest przede wszystkim zrozumienie formalnej struktury organizacyjnej przedsięwzięcia, analiza harmonogramu jego realizacji oraz identyfikacja zasobów potrzebnej wiedzy, której wymiana pomiędzy uczestnikami determinuje charakter tej komunikacji. Autorzy niniejszego artykułu wyszli naprzeciw ograniczeniom w badaniach [17] i na podstawie danych dotyczących formalnej struktury organizacyjnej przedsięwzięcia, harmonogramu realizacji zadań z przypisaniem uczestników do ich realizacji a także informacji na temat posiadanej wiedzy przez uczestników, która jest potrzebna do realizacji poszczególnych zadań zaproponowali optymalizacyjne podejście do planowania i monitorowania wymaganej komunikacji pomiędzy uczestnikami realizowanego przedsięwzięcia budowlanego. Na potrzeby budowy struktury zależności pomiędzy uczestnikami, wiedzą i zadaniami przedsięwzięcia wykorzystano koncepcję meta-sieci [16]. W literaturze przedmiotu zostało opracowanych wiele miar strukturalnych które dostarczają różnych informacji o modelowanych zależnościach. Miary takie opracowano zarówno dla sieci jednomodowych [30] jak i wielomodowych [26] i zostały one wykorzystane na potrzeby niniejszego artykułu w kontekście analizy wymaganej komunikacji w przedsięwzięciu budowlanym. Otrzymana z analizy strukturalnej macierz wymaganej komunikacji Q dla danego ustalonego okresu (np. w cyklu miesięcznym) realizacji przedsięwzięcia zwykle wymaga korekty ze względu na nadmiarowość określonej w niej komunikacji. Dodatkowo macierz tą należy uzupełnić o formalną komunikację wynikającą z odgórnie narzuconej struktury organizacyjnej danego przedsięwzięcia. Oczekiwanym rezultatem przedmiotowej analizy będzie więc likwidacja nadmiarowości komunikacji i optymalizacja struktury połączeń komunikacyjnych pomiędzy agentami minimalizująca koszty tej komunikacji. W ramach optymalizacji preferowane będą już istniejące połączenia komunikacyjne z poprzedniego okresu realizacji przedsięwzięcia. Celem artykułu jest przedstawienie propozycji optymalizacyjnego (pod względem minimalizacji kosztów komunikacji) podejścia do planowania przepływu informacji z uwzględnieniem różnych ograniczeń. Model został przedstawiony na przykładzie rzeczywistej realizacji osiedla mieszkaniowego.