Praktyki terapeutyczne jako kapitalistyczne techniki siebie. Psychologizacja jako prywatyzacja problemów psychicznych

W swoim artykule chciałbym pokazać kilka przykładów, zarówno z obszaru psychologii profesjonalnej, jak i psychologii popularnej, pokazujących desocjalizacyjny (odspołeczniający) i depolityzacyjny (odpolityczniający) wymiar tych praktyk realizowanych przez poszczególne osoby, które dzięki odpowiednim narzędziom (to słowo bardzo modne w popularnych praktykach terapeutycznych), dają możliwość, czy nadzieję na tę możliwość, „ulepszenia siebie”, tworzenia „lepszej wersji siebie”, jak mówi popularne hasło reklamowe.

In my article, I would like to present a few examples, both in the field of professional psychology and popular psychology, showing the desocialization (disocializing) and depoliticizing (depoliticizing) dimension of these practices carried out by individual people who, thanks to appropriate tools (this word is very fashionable in popular therapeutic practices), they give the possibility or hope for this possibility, to „improve oneself”, to create a „better version of oneself”, as the popular advertising slogan says.