Biowzbogacanie surowców mineralnych – modele adhezji bakterii do powierzchni mineralnej

Użyteczność mikroorganizmów jako modyfikatorów powierzchni w procesach biowzbogacania wzbudza ostatnio duże zainteresowanie. Właściwości powierzchniowe minerałów i mikroorganizmów odgrywają główną rolę w określaniu adhezji mikroorganizmów do minerałów, a tym samym skuteczności procesów bioługowania, bioflokulacji i bioflotacji. Do przewidywania adhezji bakterii wykorzystuje się modele Derjaguin-Landau-Verwey-Overbeek (DLVO) i rozszerzone modele DLVO (XDLVO) Klasyczna teoria DLVO wyjaśnia podwojną warstwę elektryczną (EL) na powierzchni czastek i oddziaływania Li*shitz-van der Waalsa (LW). W teorii XDLVO zostały dodane siły solwatacyjne, aby uwzględnić oddziaływania kwasowo-zasadowe Lewisa (AB).

The utility of microorganisms as surface modifiers in bioenrichment processes has recently attracted a lot of attention. €e surface properties of minerals and microorganisms play a major role in determining the adhesion of microorganisms to minerals, and thus the effectiveness of bioleaching, biofloculation and bioflotation processes. For predicting bacterial adhesion Derjaguin-Landau-Verwey-Overbeek (DLVO) models and extended DLVO (XDLVO) models are used. €e classical DLVO theory explains the electric double layer (EL) on the particle surface and the Li.shitz-van der Waals (LW) interaction. In XDLVO theory, solvation forces have been added to account for Lewis acid-base (AB) interactions.