Ukraine’s energy policy: analysis and development strategy

The article reveals the problems of the formation and implementation of Ukraine’s energy policy from the beginning of its independence to the present day. The specificities of the fuel and energy sector of the country’s economy, the main stages of formation, macroeconomic conditions and the problems of its transformation were analyzed. The slow and contradictory processes of reforming Ukraine’s fuel and energy complex throughout the period of its independence and the fact that the inconsistency with the main directions of the economic policy did not ensure its effective transformation have been proven. The results of the OECD assessment of progress towards the main objectives implementation of the Ukraine’s Energy Strategy have been presented. It was noted that the results of the research suggest that the progress in achieving the goals of Ukraine’s Energy Strategy is ambiguous, therefore the strategy needs to be refined accordingly. There are two main factors moving away from the formal and declarative nature of Ukraine’s energy policy to its realistic model. Firstly – an international factor associated with Ukraine’s extending involvement in international cooperation within the energy sector, Ukraine’s international commitments to reform the energy sector towards increasing energy efficiency, green energy, etc. Another – the crisis factor – as a result of the energy policy of the Russian Federation. It was noted that the role of these factors in the future will remain determining. The need to improve Ukraine’s energy policy, taking the current trends in the development of the world energy system, new challenges and threats to politico-military and energy confrontation with the Russian Federation into account, has been proven.

Artykuł porusza problematykę kształtowania się i realizacji polityki energetycznej Ukrainy od początków jej niepodległości do dnia dzisiejszego. Przeanalizowano specyfikę sektora paliwowo-energetycznego gospodarki kraju, główne etapy jego powstawania, uwarunkowania makroekonomiczne oraz problemy jego transformacji. Udowodniono powolne i wzajemnie sprzeczne procesy reformowania kompleksu paliwowo-energetycznego Ukrainy w całym okresie jej niepodległości oraz brak spójności z głównymi kierunkami polityki gospodarczej, co nie zapewniało skutecznej transformacji. Przedstawiono wyniki oceny OECD postępów w realizacji głównych celów Strategii Energetycznej Ukrainy. Wyniki badań wskazują, iż postęp w osiąganiu celów Strategii Energetycznej Ukrainy jest niejednoznaczny, dlatego strategia ta wymaga odpowiedniego dopracowania. Są dwa główne powody odchodzenia od formalnego i deklaratywnego charakteru polityki energetycznej Ukrainy. Pierwszym z nich jest czynnik międzynarodowy, związany z rozszerzaniem zaangażowania Ukrainy we współpracę międzynarodową w sektorze energetycznym, międzynarodowe zobowiązania Ukrainy do reformy sektora energetycznego w kierunku zwiększenia efektywności energetycznej, zielonej energii itp. Kolejnym jest czynnik kryzysowy, wynikający z polityki energetycznej Federacji Rosyjskiej. Zwrócono uwagę, że rola tych czynników w przyszłości pozostanie decydująca. Udowodniono potrzebę usprawnienia polityki energetycznej Ukrainy, z uwzględnieniem aktualnych trendów rozwoju światowego systemu energetycznego, nowych wyzwań i zagrożeń wynikających z konfrontacji polityczno-wojskowej i energetycznej z Federacją Rosyjską.