Współczesna interpretacja idei poznańskiego systemu zieleni miejskiej w kontekście strategii miasta zrównoważonego

Poznański klinowo-pierścieniowy system zieleni, autorstwa Czarneckiego i Wodziczki, jest jednym z najbardziej trwałych elementów struktury przestrzennej miasta. Jednakże obecne procesy rozwojowe i naciski inwestycyjne są poważnym zagrożeniem dla stabilności systemu, a zapisy w obowiązujących dokumentach planistycznych, postulujące jego ochronę i wzmocnienie, mają charakter fasadowy. W obliczu rozwijających się współcześnie koncepcji – miasta zrównoważonego, zielonej infrastruktury, czy usług ekosystemów oraz konieczności implementacji europejskich rozwiązań prawnych niezbędna jest reinterpretacja „klasycznej” idei poznańskiego systemu zieleni. Dotyczy to zarówno jego struktury wewnętrznej, jak też powiązań z zasilającymi go ekosystemami zewnętrznymi.

The Poznań wedge-ring green system, developed by Czarnecki and Wodziczko, is one of the most permanent elements in the spatial structure of the city. However, the present development processes and investment pressure pose a serious threat to the stability of the system, while stipulations in binding planning documents, postulating its protection and enforcement, are superficial. In view of the contemporary concepts of the sustainable city, green infrastructure or ecosystem services, and the need to implement European legal solutions it is necessary to re-interpret the “classical” concept of the Poznań urban green system. This pertains both to its internal structures and ties with the supporting external ecosystems.