Między punktem, kreską i plamą. Kilka uwag do edukacji architektonicznej opartej na dyscyplinach sztuki

Artykuł jest poświęcony propozycji wdrożenia w projektowanie architektoniczne dyscyplin artystycznych na etapie studiów magisterskich. Celem przywołania aktywnego udziału sztuki w tworzeniu architektury jest poszukiwanie jej stale odnawialnego wyrazu, sensu głównych idei kształtujących architekturę. Dla pokazania tła wskazane są odniesienia do przeszłości, do czasu Bauhausu, który jako ruch twórczy wskazywał sztukę jako istotną część kreacji architektonicznej. Kreując i przyglądając się nauczaniu dyscyplin artystycznych na WA PW, należy dostrzec wyraźne zmiany. Podaje się do dyskusji pomysł ściśle zdefiniowanej metody projektowania w oparciu o dyscypliny sztuki. Przedstawiając zastosowaną metodę i płynące z niej doświadczenia liczy się na jej upowszechnienie. Istotną część stanowią wnioski z przeprowadzonych studiów. W edukacji artystycznej prowadzonej we wskazany sposób tracą na znaczeniu zagadnienia czysto warsztatowe, przewagę zyskuje umiejętność syntetycznego zapisu myśli jako zapisu i przekazu informacji w formach artystycznych, malarstwie, grafice, rzeźbie, kolażu. Jednocześnie obserwuje się, w jaki sposób wprowadzone działania artystyczne pomagają w otwieraniu nowych obszarów twórczych w dydaktyce w obszarze projektowania architektonicznego i urbanistycznego.

This article discusses the proposals for implementing artistic disciplines into architectural design at the stage of master’s studies. The aim of referring to the active participation of art in the creation of architecture is to search for its constantly renewable expression, the sense of the main ideas shaping architecture. In order to show the background, references to the past are made, to the time of the Bauhaus which as a creative movement pointed to art as an essential part of architectural creation. When creating and observing the teaching of artistic disciplines at the Faculty of Architecture of Warsaw University of Technology, significant changes can be noticed. The idea of a strictly defined designing method based on the disciplines of art is discussed. Presenting the method used and the experience derived from it, we hope for its dissemination. The conclusions from the research constitute a significant part. In artistic education conducted in the indicated way, purely workshop issues lose their significance, while more emphasis is placed on the ability to synthesize thoughts as a record and transmission of information in artistic forms, painting, graphics, sculpture, collage. At the same time, we observe how the introduced artistic activities help in opening new creative areas in education in the field of architectural and urban design.