Miejsce edukacji nieformalnej w systemie oświaty na Ukrainie

W artykule zostały przedstawione cechy współczesnego systemu edukacyjnego Ukrainy z pozycji socjologii edukacji; podejścia systemowego i teorii innowacji pedagogicznych. Określono znaczenie socjalne edukacji i jej wyników społecznych i indywidualnych, opisano instytucjonalizację edukacji jako hierarchicznej działalności edukacyjnej; określono cechy edukacji jako instytucji społecznej. Opisano strukturę edukacji jako otwartego systemu podsystemów pedagogicznych różnego podporządkowania w zależności od typów, stopni, poziomów, ogniw. Zostało scharakteryzowane prawo ciągłości edukacji, które spowodowało jej rozwój w formach nieformalnych i informalnych. Określono społeczne przesłanki rozwoju teorii i praktyki organizacji edukacji nieformalnej jako pozainstytucjonalnej, celowej, dobrowolnej działalności stowarzyszeń i ośrodków w zakresie nauczania i wychowania. Określono grupy podmiotów edukacji nieformalnej.

The characteristics of a modern system of education in Ukraine from the view of sociology of education; system approach and theory of pedagogical innovations are presented in this article. Social importance of education, its social and individual results is outlined. Institutionalization of education as the hierarchical educational activity is described. The features of education as a social institution are defined. The structure of education as an open system of pedagogical subsystems different in types, degrees, levels, links is described. The law of continuity of education that has led to the development of its non-formal and informal forms is characterized. Social background of the development of theory and practice of organization of non-formal education as non-institutional, purposeful, volunteer activity of public associations and centers in the field of education is defined. The groups of individuals of non-formal education are determined.

У статті представлено характеристики сучасної освітньої системи України з позиції соціології освіти; системного підходу та теорії педагогічних інновацій. Окреслено соціальне значення освіти та її суспільних і індивідуальних результатів, описано інституалізацію освіти як ієрархізованої навчально-виховної діяльності; визначено риси освіти як соціального інституту. Описано структуру освіти як відкритої системи педагогічних підсистем різного порядку залежно від типів, ступенів, рівнів, ланок. Охарактеризовано закон неперервності освіти, що зумовив розвиток її неформальної та інформальної форм. Визначено соціальні передумови розвитку теорії та практики організації неформальної освіти як позаінституційної, цілеспрямованої, добровільної діяльності громадських об’єднань й осередків у сфері навчання та виховання. Означено групи суб’єктів неформальної освіти.