Życie synodalne metropolii gnieźnieńskiej oraz diecezji pruskich i frankońskichkońca XIV i pierwszej połowy XV wieku (uwagi na marginesie najnowszych badań) - cz. 1

Przedmiotem niniejszego artykułu są synody metropolii gnieźnieńskiej oraz diecezji pruskich i frankońskich z lat 1378-1449. Z zachowanych źródeł wynika, że w okresie tym odbyło się 71 synodów diecezjalnych, z czego w metropolii gnieźnieńskiej – 43, w diecezjach pruskich – 15 i w diecezjach frankońskich – 13, a także zwołano 17 synodów prowincjonalnych (w metropolii gnieźnieńskiej – 14 i w metropolii ryskiej – 3). Częstotliwość synodów w poszczególnych diecezjach potwierdza, że po okresie pewnego zastoju, który występował od połowy XIV wieku, nastąpiło znaczne ożywienie synodalne w pierwszej połowie XV wieku, a zwłaszcza w okresie trwania soboru w Bazylei, a potem we Florencji i w Rzymie.

The subject of this paper are the synods of the Gniezno metropolis as well as the Prussian and Franconian dioceses of 1378-1449. According to the preserved sources, 71 diocesan synods took place during that period, including 43 in the metropolis of Gniezno, 15 in the Prussian dioceses, and 13 in the Franconian dioceses as well as 17 provincial synods (14 in the metropolis of and 3 in the metropolis of Riga). The frequency of synods in individual dioceses confirms that after the period of stagnation that began in the mid-fourteenth century, there was a significant synodal revival in the first half of the fifteenth century, especially during the Council of Basel, and then of Florence and Rome.