Żydowska gmina wyznaniowa oraz rabinat w międzywojennym Płocku

Artykuł prezentuje zarys dziejów płockiej żydowskiej gminy wyznaniowej oraz sylwetki rabinów w okresie 1918–1939 r. Gmina wyznaniowa była organem żydowskiego samorządu posiadającym uprawnienia w zakresie działalności religijnej, społecznej i oświatowej. Członkowie organów gminy wybierani byli w wyborach. O największy wpływ na jej działalność rywalizowały wszystkie żydowskiej nurty polityczne: ortodoksi, syjoniści, socjaliści różnych odcieni i asymilatorzy. Do 1932 r. gminą kierowała większość asymilatorska, następnie w okresie 1932–1938 największe wpływy posiadali ortodoksi, pod koniec lat trzydziestych w wyborach zwyciężyła lewica. W okresie międzywojennym płockim rabinem byli: Jehuda Lejb Złotnik (do 1922 r.) oraz od 1928 r. Mordechaj Dawid Ejdelberg.

The article presents the history of the Jewish „religious community” in Płock and the profile of rabbis in the years 1918-1939. The religious community should be understood as part of the Jewish local government, responsible for religious, social and educational activities. Members of the commune authorities were chosen in elections. All Jewish political factions competed for the greatest influence in the community (Orthodox Jews, Zionists, various factions of socialists, Jewish assimilationists). Until 1932, the kehilla was led by the assimilationist majority, then in 1932-1938 the Orthodox had the greatest influence, and in the late 1930s the Left won the elections. In the interwar period, Jehuda Lejb Złotnik (until 1922) and from 1928 Mordechaj Dawid Ejdelberg were the rabbi in Płock.