Environmental education and its social effects

Niniejsza publikacja omawia zagadnienie pedagogiki społecznej w odniesieniu do ochrony środowiska. Badania własne odniesiono do przykładu, gdzie lokalna społeczność ma się odnieść do propozycji budowy spalarni odpadów (zwanego Zakładem Termicznego Unieszkodliwiania i Przekształcania Odpadów) w mieście Koszalinie. Zakres badań obejmował dwie populacje, to jest: oddzielnie, ogólnie losowo mieszkańców Koszalina (930 osób), oddzielnie, ogólnie losowo studentów Politechniki Koszalińskiej kierunku inżynieria środowiska oraz kierunku ochrona środowiska (80 studentów). Wyniki badań ankietowych przeprowadzonych wśród mieszkańców Koszalina (930 osób) przedstawiono na wykresie – rysunek 2. Ciekawe, bo inne zależności otrzymano z badań ankietowych populacji studentów Politechniki Koszalińskiej kierunku inżynierii środowiska i kierunku ochrony środowiska (rys. 3). Z przeprowadzonej analizy teoretycznej w niniejszej pracy, nasuwają się trzy zasadnicze, chociaż ogólne wnioski: Dziedzina nauk pedagogika społeczna, wywodząca się z socjologii powinna formalnie wyodrębnić specjalność: pedagogika społeczna edukacji ekologicznej. Społeczna edukacja ekologiczna powinna być budowana w oparciu o bazowe założenia rozwoju zrównoważonego. Przykład konieczności budowy inwestycji jaką jest spalarnia odpadów, wymagającej akceptacji społecznej jest szczególną determinantą przytoczonego powyżej wniosku numer 1 i wniosku numer 2.