Działania zapobiegające ekskluzji społecznej. Perspektywa pedagoga

Inkluzja społeczna to stan, który wymaga od szkoły wyjścia naprzeciw potrzebom ucznia. W myśl inkluzji społecznej programy szkolne powinny być rekonstruowane i nakierunkowane na ucznia jako jednostkę indywidualną. Działania włączające koncentrują się więc na akceptacji różnorodności, ogólnym udostępnianiu edukacji, wprowadzaniu świadczeń dla odpowiednich grup dzieci bez wykluczania ich. Szkoła jest miejscem, gdzie idea edukacji inkluzyjnej powinna być wdrażana i realizowana, a jedną z osób, które powinny być aktywne w tym obszarze, jest pedagog, nauczyciel. Mówiąc o inkluzji w edukacji należy zauważyć, że powinna się ona opierać na trzech podstawowych wymiarach: psychologicznym, pedagogicznym i socjologicznym. W odniesieniu do tych obszarów najważniejszymi kwestiami inkluzji jest normalizacja, aktywne uczestniczenie i akceptacja różnorodności. W tworzeniu przestrzeni edukacji włączającej główną rolę przypisuje się nauczycielowi. To za jego osobą stoi tworzenie warunków społecznoemocjonalnych, właściwego klimatu emocjonalnego, relacji i komunikacji w społeczności szkolnej i klasowej. Warto zaznaczyć, że edukacja inkluzyjna staje się tym aspektem polskiej szkoły, który jest konieczny ze względu na postępujące zmiany w przepisach prawa.

Social inclusion is a condition that requires the school to meet the needs of the student. Inclusive activities focus on the acceptance of diversity, the general provision of education, the provision of benefits to the appropriate groups of children without excluding them. School is a place where the idea of inclusion should be implemented and realized. One of the people who should lead in this area is the teacher, pedagogue. This article aims to present the pedagogue's activities in the context of measures to prevent social exclusion.