Removal of Fe++ from Wastewater Using Sludge-polymer Hybrid Adsorbents

Removal of Fe++ by adsorption on sludge-polymer hybrid adsorbents was studied. Sludge was collected from domestic disposal wastewater. Thermal treatment of sludge particles was carriedout at 200, 400 and 600°C to improve adsorption capacity. Polyvinylidene fluoride (PVDF) commercial polymer was mixed with the sludge in different mass ratios. Surface morphology and chemical structure of treated sludge were investigated using SEM and FTIR. Parameters studied are initial concentration of Fe++, contact time, sludge dose, heat treatment of the sludge, and sludge/polymer mixing ratio. Within the present range of studied parameters the removal efficiency of Fe++increases with in-creasing sludge dose. Increasing initial concentration of Fe++from 50 to 100 ppm increases the removal efficiency by a factor of maximum of 1.73. Fur-ther increasing in concentration from 100 to 150 ppm leads to decrease in removal efficiency up to 43%. Sludge-PVDF hybrid adsorbent improved removal efficiency up to 63.6%. Experimental data fits to Freundlich linear model. The mechanism of adsorption of Fe++ by sludge adsorbent was found to take place through a monolayer and heterogeneous surface. Potential applications of the present data in removing heavy metals from industrial waste solutions were highlighted.

W pracy badano usuwanie Fe++ za pomocą adsorpcji na osadowo-polimerowych adsorbentach hybrydowych. Osady pobrano z oczyszczalni ścieków komunalnych. Obróbkę termiczną osadu prowadzono w temperaturze 200, 400 i 600°C, w celu poprawy zdolności adsorpcyjnych. Fluorek poliwinylidenu (PVDF) – handlowy polimer – mieszano z osadami w różnych stosunkach masowych. Morfologia powierzchni i struktura chemiczna przetworzonego osadu była badana za pomocą SEM i FTIR. Badane parametry niezależne to: początkowe stężenie Fe++, czas kontaktu, dawka osadu, obróbka termiczna osadu, udział osadu/polimeru w mieszance. W badanych zakresach zmienności parametrów niezależnych, efektywność usuwania Fe++ wzrasta wraz ze wzrostem dawki osadu. Zwiększenie początkowego stężenia Fe++ z 50 do 100 ppm zwiększa skuteczność usuwania o współczynnik wynoszący maksymalnie 1,73. Dalsze zwiększanie stężenia od 100 do 150 ppm, prowadzi do zmniejszenia skuteczności usuwania do 43%. Hybrydowy adsorbent poprawił skuteczność usuwania aż do 63,6%. Dane doświadczalne odpowiadają liniowej izotermie Freundlicha. Adsorpcja Fe++ przez adsorbent osadowy zachodzi poprzez monowarstwę i heterogeniczną powierzchnię. Podkreślono możliwość zastosowania uzyskanych wyników do usuwaniu metali ciężkich ze ścieków przemysłowych.