Time-lag i biznes. O pozaekonomicznych wyznacznikach parametrów ekonomicznych

System stanowienia prawa w Polsce jest wadliwy. Jego podstawą powinny być konsultacje między rządem a środowiskami i instytucjami pozarządowymi. Jednym z narzędzi tak rozumianych konsultacji – dialogu społecznego – jest Trójstronna Komisja ds. Społeczno-Gospodarczych. W założeniu miała stanowić płaszczyznę porozumiewania się rządu ze związkami zawodowymi i pracodawcami. Jej usytuowanie przy Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej jest nieefektywne. Niepowodzeniu przekazywania informacji między trzema stronami służy także brak umiejętności prowadzenia rozmowy i negocjacji, które pozwoliłyby na wypracowanie ustaleń – porozumień. Te z kolei stałyby się podstawą konstruowania ustaw. W rezultacie prawo, które powinno wyprzedzać zjawiska gospodarcze (pozytywne i negatywne), budowane jest przez ustawodawcę z opóźnieniem (time-lag). Rodzi to negatywne skutki dla firm i całej gospodarki oraz wywołuje kryzysowe zjawiska społeczne, np. wzrost bezrobocia.

The system of law enactment in Poland is flawed. It should be based on consultations between the government and non-governmental communities and institutions. One of the tools of such consultations, i.e. social dialogue, is the Tri-partite Commission for Socio-Economic Issues. It was supposed to constitute a plane for communication between the government, trade unions and employers. Its existence at the Ministry of Labour and Social Policy proved to be ineffective. Also lack of ability to conduct conversations and negotiations, which would serve to develop arrangements — agreements which, in turn, would become the basis for formulating statutes — does not contribute to successful transfer of information between the three parties. As a result, the law which should anticipate the existing economic phenomena (positive and negative) is created by a legislator with a time-lag. This situation entails negative consequences for companies and the