Эпоха homo sovieticus и ее призраки: о творчестве Светланы Алексиевич

Epoka homo sovieticus a jej upiory: о twórczości Swietłany Aleksijewicz Autor rozważa twórczość Swietłany Aleksijewicz w szerokim cywilizacyjno-kulturowym kontekście naszego czasu. Sama pisarka przynaje, że obrazuje koniec epoki homo sovieticus. Jej uwagę przyciąga przede wszystkim doświadczenie istoty traumatycznej z tamtej epoki, niezależnie od tego, czy pochodzi od osób będących czynnymi budowniczymi systemu sowieckiego, czy też od tych, którzy od niego cierpieli, represjonowanych i dysydentów. Całokształt twórczości Swietłany Aleksijewicz charakteryzuje patos humanistyczny, nacelowany na rewaloryzację indywidualności i prywatności we współczesnym społeczeństwie. Эпоха homo sovieticus и ее призраки: о творчестве Светланы Алексиевич Автор рассматривает творчество Светланы Алексиевич в широком цивилизационно-культурном контексте нашего времени. Сама писательница признает, что изображает конец эпохи homo sovieticus. Ее внимание привлекает прежде всего травматический опыт этой эпохи, независимо от того, кому он принадлежит: активным созидателям советской системы или пострадавшим от нее, репрессированным и диссидентам. В целом для творчества Светланы Алексиевич характерен пафос гуманизма, нацеленный на возвращение ценности индивидуального и частного в современном обществе.  

The article dedicated to the Svetlana Aleksievich literary works in the cultural and social context of our time. As writer has recognized, she writes about the end of the epoch which was called homo sovieticus. She paid a great attention to the traumatic experience and doesn’t matter whom it belongs: to the soviet servants or theirs victims – that ones who was repressed and called as dissidents. Humanistic pathos is one of the main feature of Svetlana Aleksievich’s writings. It overestimates the value of individuality and private life in the contemporary society.