Uwagi o funkcjach obszarów chronionego krajobrazu

W świetle art. 23 ust. 1 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, obszar chronionego krajobrazu obejmuje tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją korytarzy ekologicznych. Powyższe określenie istoty obszaru chronionego krajobrazu, oprócz niezwykle ważnych aspektów przyrodniczych i ekologicznych, akcentuje także ich walory turystyczne i wypoczynkowe. Dla porządku należy jedynie dodać, że zgodnie z definicją legalną z art. 12 pkt 16e ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przez „krajobraz” należy rozumieć postrzeganą przez ludzi przestrzeń, zawierającą elementy przyrodnicze lub wytwory cywilizacji, ukształtowaną w wyniku działania czynników naturalnych lub działalności człowieka. Obszary chronionego krajobrazu mają na celu ochronę krajobrazów nie tylko z przyczyn ekologicznych, ale także ze względu na ważne funkcje społeczne. Instytucja obszaru chronionego krajobrazu pełni zatem wiele funkcji w tym także takich, które są tylko pośrednio związane z ochroną ściśle pojmowanej przyrody. Każdy krajobraz ma zarówno w sobie element natury, jak i składnik kulturowy, które dopiero łącznie tworzą pewną całość. Przyczynia się to do możliwości wyróżnienia społecznej roli obszarów chronionego krajobrazu w zakresie wypoczynku, rekreacji, sportu i ruchu turystycznego.