Heroic Portraits in the Fifth Book of John Malalas’ Chronicle

Artykuł rekonstruuje pierwotną liczbę, kolejność i treść literackich portretów odmalowujących bohaterów greckich i trojańskich. A uto r szuka genezy portretów w bizantyńskiej wersji Ephemeris belli troiani autorstwa Diktysa z Krety. Następnie przeprowadza polemikę z tezami Fürst’a (Untersuchungen zur Ephemeris des Dikiys von Kreta, „Philologus” 1902, Bd. 61, s. 374-440), który twierdził, że kompozycja portretów Diktysa/Malalasa wywodzi się z tradycji prawnej hellenistycznego Egiptu. Autor artykułu dochodzi do wniosku, że zasady kompozycji portretów literackich Malalasa mają korzenie w greckiej tradycji literackiej, a szczególnie w dorobku Perypatu. Następnie uwypukla rolę fizjonomiki w kształtowaniu się portretów heroicznych zawartych w piątej księdze Kroniki Malalasa. W końcowej części pracy autor artykułu przeprowadza fizjonomiczną analizę literackich wizerunków bohaterów greckich i trojańskich. Na podstawie jej wyników dochodzi do wniosku, że zostały one oparte na schematach obrazujących kanon urody męskiej (oddawany przez symbol lwa) i kobiecej (oddawany przez symbol pantery). Oba te schematy zostały uzupełnione przez wprowadzenie do portretów elementów ideału urody greckiej oraz całego szeregu innych motywów fizjonomicznych.