In Search of a New Ontological Category in Language: Event Sub-Kinds

Poszukiwania nowej ontologicznej kategorii w języku: podtypy zdarzeń Przeprowadzone analizy nieosobowych konstrukcji zwrotnych z logicznym podmiotem w celowniku, a także dyspozycyjnych konstrukcji medialnych właściwych językowi polskiemu pozwalają nam sformułować hipotezę, że inwentarz konceptualizacji zdarzeń w teorii języka powinien być poszerzony o kategorię podtypów zdarzeń, obok typów zdarzeń i zdarzeń pojedynczych. Morfo-syntaksa i syntaksa zdań z powyższymi konstrukcjami wydają się sugerować, że taka dodatkowa kategoria jest niezbędna, aby wyjaśnić zjawiska występowania modyfikacji adwerbialnych sposobu w odniesieniu do modyfikacji czasu i miejsca, a także występowania podmiotu logicznego czy też wykonawcy czynności w niecharakterystycznej dla języka polskiego formie przypadka. Podobnie wyjaśnienia wymagają ograniczenia dotyczącego występowania w takich zdaniach przysłówków nakierowanych na wykonawcę czynności. Wydaje się, że zaproponowanie dodatkowej kategorii podtypu wydarzenia może pomóc wyjaśnić genezę takiej charakterystycznej (morfo)syntaksy zdań.

Our analyses of reflexive impersonals with dative logical subjects and of dispositional middles proper in Polish result in the hypothesis that the inventory of event categories represented in linguistic theory should be broadened to include event sub-kinds, alongside event kinds and event tokens. The morpho-syntax and syntax of clauses containing the two types of structures mentioned above seem to suggest that one more ontological category is needed to account for the distribution of manner modifiers vs. spatio-temporal modifiers, logical subjects (or agentive participants) in the non-canonical case forms, as well as to explain the distribution of agent-oriented adverbs in the relevant sentences in Polish. Reflexive impersonal clauses with dative logical subjects and the ones containing dispositional middles proper differ significantly from the clauses addressing event kinds and event tokens. Consequently, they require a different treatment in linguistic theory.