Etyka komunikacji jako wykład uniwersytecki. Uwagi o specyfice i dylematach kształcenia

Celem pracy jest przedstawienie i opisanie ogólnodydaktycznych aspektów kształcenia etyki komunikacji na poziomie akademickim. Autor dąży do tego celu, opierając swoje rozważania o teorię moralności komunikacyjnej oraz teorię kształcenia ogólnego. Określa specyfikę nauczania zagadnień etycznojęzykowych, wyodrębnia dwa jego wymiary: rzeczowy i osobowościowy, z których można wyprowadzać cele edukacyjne, wskazuje również na dwa sposoby przekazu wartości: intelektualny i emocjonalny. Autor ustala ponadto, że zarówno dydaktyczny, jak iwychowawczy charakter zadań wykładowcy etyki komunikacji cechuje ten sam stopień ważności oraz opisuje najistotniejsze, jego zdaniem, metody edukacyjne. Odnosi się również do kilku typowych sytuacji dydaktycznych, próbując na ich tle wyjaśnić złożoność określonych dylematów kształcenia, a także wskazać możliwe drogi ich rozstrzygania.

The aim of this work is to present and describe the general didactic aspects of education in the field of ethics of communication at the academic level. The author pursues this goal by anchoring his deliberations in the theory of communicative morality and the theory of general education. He defines the specificity of teaching ethical language issues and distinguishes its two dimensions: material and personal. These dimensions serve as sources for educational goals. The author also points to two ways of conveying values: intellectual and emotional. In addition, he states that both the didactic and pedagogical character of the tasks of a lecturer of communication ethics is characterized by the same degree of importance. He describes educational methods which he personally finds the most significant. The author refers as well to some typical didactic situations, and using them as a background, he tries to explain the complexity of specific educational dilemmas, and then he indicates possible ways of resolving them.