Bronisława Wójcik-Keuprulian w świetle opracowania Małgorzaty Sieradz

Przedmiotem artykułu jest przedstawienie założeń i dyskusja nad edycją korespondencji Bronisławy Wójcik-Keuprulian, wydaną w 2018 roku przez Małgorzatę Sieradz. Bronisława Wójcik-Keuprulian należała do grona wybitnych polskich muzykolożek dwudziestolecia międzywojennego, a specjalizowała się przede wszystkim w chopinologii. Była między innymi pomysłodawczynią edycji „Dzieł wszystkich Fryderyka Chopina” pod redakcją Ignacego Jana Paderewskiego. Autorka skrupulatnie i z kompetentnym warsztatem krytycznym prezentuje odnalezioną przez siebie korespondencję Wójcik-Keuprulian z dwoma wpływowymi postaciami polskiego życia muzycznego swojego czasu: Henrykiem Opieńskim i Ludwikiem Bronarskim. Korespondencja tworzy wartościowy przyczynek źródłowy do badań nad początkami historii muzykologii jako dyscypliny akademickiej w Polsce.

The aim of the article is to present the assumptions and discuss the edition of Bronisława Wójcik-Keuprulian’s correspondence published in 2018 by Małgorzata Sieradz. Bronisława Wójcik-Keuprulian, who specialized mainly in chopinology, belonged to the group of outstanding Polish musicologists of the interwar period. Among other things, she was the originator of the “Fryderyk Chopin Complete Works” edition prepared by Ignacy Jan Paderewski. Małgorzata Sieradz meticulously and with competent critical skills presents the correspondence, which Wójcik-Keuprulian conducted with two influential figures of the Polish musical life of her time: Henryk Opieński and Ludwik Bronarski. The study proves to be a valuable source for research on the beginnings of musicology as an academic discipline in Poland.